Η θηριωδία του πολέμου συχνά θόλωνε τα ιδανικά του αθλητισμού. Για παράδειγμα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Βερολίνου το 1936 πραγματοποιήθηκαν σε ένα κλίμα έντασης, με τους συμμετέχοντες να προσπαθούν να στείλουν μηνύματα ειρήνης, χωρίς κανένα αποδεκτό αποδέκτη. Πέντε χρόνια αργότερα, πολλοί από αυτούς θα αναγκαστούν να «σηκώσουν» τα όπλα.
Δεκάδες Έλληνες αθλητές συμμετείχαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά την απόρριψη του ιταλικού τελεσίγραφου από τον Ιωάννη Μεταξά, πολλοί αθλητές παρέτησαν τις αθλητικές τους υποχρεώσεις και στράφηκαν στη στρατιωτική υπηρεσία. Ποδοσφαιριστές ομάδων όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός βρέθηκαν μαζί στα βουνά της Αλβανίας, μερικοί εκ των οποίων δεν επέστρεψαν.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι ιστορίες του Χέρμπερτ Αντάμσκι, του Σιλβάνο Αμπα και του Τόνι Μέρκενς είναι ενδεικτικές της τραγικότητας της κατάστασης. Ο Αντάμσκι, ολυμπιονίκης της κωπηλασίας, σκοτώθηκε ενώ πολεμούσε για τις δυνάμεις του Άξονα. Ο Αμπα, χάλκινος ολυμπιονίκης, πέθανε στη μάχη κοντά στο Στάλινγκραντ, ενώ ο Μέρκενς χτυπήθηκε από θραύσμα και υπέκυψε στα τραύματά του.
Μία από τις πιο σπαρακτικές ιστορίες είναι αυτή του Λούι Ζαμπερίνι, ενός αθλητή με μεγάλες επιτυχίες στον στίβο. Παρόλο που δεν ανέβηκε στο βάθρο του Βερολίνου, η ζωή του θα γίνει ορόσημο. Μετά την καταστροφή του αεροσκάφους του και την επιβίωση του σε απάνθρωπες συνθήκες στα ανοικτά του ωκεανού, αιχμαλωτίστηκε από Ιάπωνες και βίωσε φρικτές κακουχίες. Αλλά, παρά τις δοκιμασίες, κατάφερε να διατηρήσει την ανθρωπιά του, συγχωρώντας τους βασανιστές του.
Ο αθλητισμός και ο πόλεμος συνεχίζουν να αλληλεπιδρούν με δραματικό τρόπο, αφήνοντας πίσω τους ιστορίες μοναδικών ηρώων και θυματοποιημένων αθλητών. Πηγή: kathimerini.gr