Η Ευρώπη στην Εποχή της Ενεργειακής Απεξάρτησης από τη Ρωσία: Προβλήματα και Δυνατότητες
Από τη ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία και έπειτα, παρατηρήθηκαν σημαντικές αλλαγές στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στον τομέα των υδρογονανθράκων και της ενεργειακής απεξάρτησης από τη Ρωσία. Το 2021, το ρωσικό φυσικό αέριο αντιπροσώπευε περίπου το 40% των συνολικών ευρωπαϊκών εισαγωγών αερίου, ποσοστό που υποχώρησε στο 8% έως το 2023. Παρά τη συνεχιζόμενη σύγκρουση, όπως σημειώνει η Politico, «το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης είναι μια χαρά χωρίς ρωσικό αέριο».

Ωστόσο, ορισμένες χώρες, όπως η Αυστρία, η Σλοβακία και η Ουγγαρία, δεν έχουν εξολοθρεύσει την εξάρτησή τους από τη ρωσική ενέργεια. Αντίθετα, παραμένουν συνδεδεμένες για πολιτικούς και πρακτικούς λόγους. Αυτές οι χώρες βρίσκονται απέναντι σε δύσκολες επιλογές, καθώς η ισχύς των συμφωνιών προμήθειας ρωσικού αερίου μέσω ενός αγωγού που διασχίζει την Ουκρανία πλησιάζει στην εκπνοή της στα τέλη του 2024.

Ο αγωγός που ακολουθεί τη διαδρομή Urengoy–Pomary–Uzhhorod είναι σημαντικός για χώρες όπως η Αυστρία, η Ουγγαρία και η Σλοβακία λόγω γεωγραφικών περιορισμών που καθιστούν δύσκολη τη μετάβαση σε μη ρωσικό LNG. Έτσι, καθώς οι παλιές συμφωνίες οδεύουν προς το τέλος τους, αυτές οι χώρες αναζητούν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις. Στο πλαίσιο αυτό, η Σλοβακία και η Αυστρία έχουν ήδη αρχίσει να συνάπτουν συμφωνίες με χώρες όπως η Τουρκία, ενώ η Ουγγαρία εξετάζει την παραμονή της στην ρωσική ενεργειακή σφαίρα μέσω της Σερβίας.

Παράλληλα, υπάρχει και η πιθανότητα ο αγωγός που διασχίζει την Ουκρανία να συνεχίσει τις προμήθειες. Το Κίεβο όμως έχει αρνηθεί διαπραγματεύσεις για ανανέωση του συμβολαίου με τη Μόσχα και διεξάγει συνομιλίες με το Αζερμπαϊτζάν για νέες προμήθειες. Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή γεννά αμφιβολίες, όπως σημειώνει η Politico, σχετικά με την ικανότητα του Αζερμπαϊτζάν να καλύψει τα κενά που αφήνει η Ρωσία ή αν θα λειτουργήσει απλώς ως ενδιάμεσος, εισάγοντας ρωσικό αέριο και αναγνωρίζοντάς το ως «αζερικό».

Πηγή: kathimerini.gr