Περισσότεροι από 1 εκ. ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες θα δουν τις εισφορές τους να αυξάνονται το 2023.
Πιθανότατα οι αναπροσαρμογές, με βάση τον δείκτη τιμών καταναλωτή (ΔΤΚ), θα ανακοινωθούν το Απρίλιο, αλλά θα ισχύσουν αναδρομικά από 1/1/2023.
Οι αυξήσεις τις εισφορές υπολογίζονται στο ύψος του πληθωρισμού, σχεδόν στο 10%.
Ωστόσο, πολλές επαγγελματικές ενώσεις και επιμελητήρια αντιδρούν σε αυτή την προοπτική. Λογικό θα πείτε. Ποιος επιθυμεί να πληρώνει παραπάνω, ειδικά μέσα στην κρίση, με τους αναιμικούς τζίρους και τις αβεβαιότητες στην αγορά;
Ούτε αυξήσεις;
Κατά λογική συνέπεια ούτε αυξήσεις στους μισθούς θέλουν να δώσουν οι επαγγελματίες και μικροί ή μεσαίοι επιχειρηματίες οι οποίοι απασχολούν προσωπικό. Άλλο εάν ορισμένοι νουνεχείς βλέπουν ότι εάν δεν αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών, χωρίς το οικογενειακό εισόδημα να ξεπεράσει τον πήχη των ανελαστικών δαπανών (ρεύμα, τρόφιμα, ενοίκιο-δόση δανείου, φροντιστήρια), δεν πρόκειται να ανάκαμψη η αγορά. Το γλίσχρο εισόδημα των νοικοκυριών δεν φτάνει πλέον (και) για ρούχα, παπούτσια, ηλεκτρικές συσκευές, ταξίδια, διασκέδαση κ.α.
Ναι στις συντάξεις-όχι στις εισφορές…
Ταυτόχρονα, τα ίδια επιμελητήρια ή επαγγελματικοί φορείς που αντιδρούν στις τιμαριθμικές αναπροσαρμογές επί των ασφάλιστρων, διαμαρτύρονται για το χαμηλό ύψος των συντάξεων. Κυρίως δε επιμένουν ότι οι «απόμαχοι» συνάδερφοί τους πρέπει να πάρουν αύξηση! Αλλά χωρίς εισφορές δεν προβλέπονται καλές συντάξεις…
Η αλήθεια είναι ότι μετά το σοκ του νόμου 4387/16 (νόμος Κατρούγκαλου), όπου οι εισφορές καθοριζόταν σαν ποσοστό επί των καθαρών εσόδων, το ασφαλιστικό των ελευθέρων επαγγελματιών κατευθύνθηκε στο ακριβώς απέναντι σημείο.
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες πληρώνουν σήμερα εισφορές ωσάν να αμείβονται με τον βασικό-εισαγωγικό μισθό των ανειδίκευτων υπαλλήλων τους, με βάση δηλαδή μηνιαία καθαρά έσοδα 720 ευρώ. (155 ευρώ για κύρια σύνταξη). Ενώ για υγεία πολλοί ελεύθεροι επαγγελματίες πληρώνουν λιγότερα (55 ευρώ το μήνα) από τον… σοφέρ τους (60 ευρώ πληρώνει ένας μισθωτός με καθαρές αμοιβές 820 ευρώ).
Ταυτόχρονα, οι νέοι επαγγελματίες, κατά τα 5 πρώτα χρόνια της δραστηριότητάς τους, πληρώνουν μειωμένες εισφορές μέχρι να σταθούν οικονομικά στη νέα τους προσπάθεια…
Αποτέλεσμα αυτών των (χαμηλών) εισφορών είναι η διαμόρφωση εξαιρετικά μικρών συντάξεων.
Τα επιμελητήρια και οι επαγγελματικοί φορείς εμφανίζονται αντιδρώντες σε μια τιμαριθμική αναπροσαρμογή μιας ανταποδοτικής εισφοράς, από το ύψος της οποίας εξαρτώνται τα οικονομικά τους κατά την περίοδο της συνταξιοδότησης. Αλλά δεν μοιάζει να αντιδρούν στον «κεφαλικό» φόρο με τον τίτλο «τέλος επιτηδεύματος» των 650-1.000 ευρώ το χρόνο. Ποσό που μήτε δίκαιο είναι (σ.σ. δεν κλιμακώνεται αναλόγως των κερδών ή των ετών άσκησης του επιτηδεύματος), ούτε ανταποδοτικό, αφού χάνεται στον πίθο των φορολογικών εσόδων…
Φόρο και επί ζημίας…
Κοντολογίς, οι ελεύθεροι επαγγελματίες αντιδρούν στην αναπροσαρμογή με βάση τον πληθωρισμό, μετά τη δραστική περικοπή των εισφορών του 2020, και μάλιστα διαμαρτύρονται για ανταποδοτικές πληρωμές, ας πούμε για την… υποχρεωτική αποταμίευσή τους, αλλά δεν φαίνεται να έχουν αναδείξει το πρόβλημα της καταβολής φόρου, ακόμη και με ζημιές.
Επειδή οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν έχουν αφορολόγητο όριο, ο (χαμηλός) συντελεστής φορολογίας 10% ξεκινά και εφαρμόζεται από το πρώτο ευρώ. Σε περιπτώσει ζημιογόνας χρήσης θα πληρώσει όμως φόρο από 650 έως και 1.000 ευρώ (τέλος επιτηδεύματος), ωσάν να έχει καθαρά κέρδη πάνω από 6.500 ευρώ!
Ίσως, αυτή είναι η μεγαλύτερη αδικία, η οποία πρέπει να διορθωθεί, εν σχέσει με μια ανταποδοτική πληρωμή…
Πηγή: gargalianoionline.gr