Με τη ρωσική απειλή από τον πόλεμο στην Ουκρανία να παραμένει, πολλές χώρες η μία μετά την άλλη, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για τη διασφάλιση των πολιτών της σε περίπτωση που ο πόλεμος επεκταθεί. Η Ελβετία δεν είναι μία από αυτές τις χώρες, καθώς έχει μεριμνήσει για τη θέση κάθε πολίτη που διαμένει στη χώρα σε κάποιο ασφαλές σημείο κάτω από τη γη και μάλιστα όχι τώρα, αλλά εδώ και αρκετές δεκαετίες. Οπως παρουσίασε στο ρεπορτάζ της εκπομπής «Δεκατιανοί» στον ΣΚΑΪ, ο Ελληνας αρχιτέκτονας και κατασκευαστής Δημήτρης Δημητριάδης, στην Ελβετία δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να μείνει ακάλυπτος σε περίπτωση πολέμου, μία νομοθεσία που εξασφάλισε μια θέση σε υπόγεια καταφύγια από μπετόν, μια πρακτική που ανάγεται στον Ψυχρό Πόλεμο.
Αυτά τα καταφύγια – που είχαν καταστεί υποχρεωτικά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1960 – αποτελούν μέρος της ελβετικής «ταυτότητας». Με πόρτες από σίδερο και μπετόν αρμέ πάχους περίπου 25 εκατ. και τοίχους εξίσου επιβλητικούς, θα πρέπει να κατασκευάζονται μόνο κάτω από κτίρια ορισμένου μεγέθους. Η χώρα ακολουθεί την αρχή «μία θέση προστασίας για κάθε κάτοικο»: σχεδόν 9 εκατομμύρια στα 365.000 ιδιωτικά και δημόσια καταφύγια, ένα ποσοστό κάλυψης πάνω από 100%.
«Υπάρχουν μεγάλες περιφερειακές διαφορές και η Γενεύη, για παράδειγμα, υστερεί με ένα ποσοστό κάλυψης που ανέρχεται περίπου στο 75%. Αν στην πόλη αυτή στις όχθες της λίμνης Λεμάν ένας ιδιοκτήτης αρνηθεί να κατασκευάσει καταφύγιο, πρέπει να πληρώσει 800 φράγκα το άτομο (780 ευρώ) φόρο για μια δημόσια θέση, ένα ποσό που ποικίλλει ανάλογα με το καντόνι» λέει ο κ. Δημητριάδης.
Παράλληλα, αυτοί οι χώροι εξυπηρετούν «ιδίως σε περίπτωση βομβαρδισμού και πυρηνικής επίθεσης για προστασία από το ωστικό κύμα, τον μολυσμένο αέρα», εξηγεί ο Ελληνας αρχιτέκτονας που από το 1971 ζει στην Ελβετία και από από το 1993 στη Γενεύη όπου εργάζεται στην Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας και διεξάγει ελέγχους καταλληλότητας των υποδομών.
«Πλέον η νομοθεσία είναι ξεκάθαρη για κάθε νέο οίκημα ο Δήμος συμβάλλει για την κατασκευή και του αντίστοιχου υπόγειου καταφυγίου. Τουλάχιστον 38 τετραγωνικά μέτρα για περίπου 5 άτομα αντιστοιχεί στις νέες κατασκευές. Μέσα στα καταφύγια μπορεί κανείς να βρει ειδικές τουαλέτες και κρεβάτια έτοιμα να στηθούν, καθώς και ένα σύστημα φιλτραρίσματος του εξωτερικού αέρα. Είναι ένα είδος κάψουλας, με εξόδους κινδύνου και αερόφρακτη κύρια έξοδο. Αν το κτήίριο καταρρεύσει, το καταφύγιο παραμένει άθικτο».
Η Ελβετική Συνομοσπονδία δεν χρειάστηκε ποτέ να διατάξει την κάθοδο στα καταφύγια, ούτε ακόμη στο πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ. Με τη σύγκρουση στην Ουκρανία, επανήλθαν στο προσκήνιο παρότι το πιο πιθανό σενάριο παραμένει ένα συμβάν σε ελβετικό πυρηνικό σταθμό.
Την οδηγία για διαφυγή στα καταφύγια την δίνει η Συνομοσπονδία, αρχικά με μία εντολή προετοιμασίας και επιφυλακής, ενώ εάν η Ελβετία μπορεί να επηρεαστεί από τη χρήση πυρηνικών όπλων στη σύγκρουση στην Ουκρανία θα εξαρτηθεί από την ένταση και την εγγύτητα των πληγμάτων.
Πηγή: gargalianoionline.gr