Η Επιχείρηση στην Εποχή της Βιωσιμότητας και της Κλιματικής Κρίσης
Οι επιχειρήσεις βρίσκονται σήμερα σε διαδικασία προσαρμογής στις νέες συνθήκες, με την υποχρέωση να ασκούν τις δραστηριότητές τους με κριτήριο την προστασία του περιβάλλοντος. Αυτή η αναγκαιότητα δεν είναι πλέον μόνο ηθική αλλά και νομική, όπως αποδεικνύεται από τις συχνές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Οι οικονομικές συνέπειες της κρίσης είναι ήδη εμφανείς σε κάθε νοικοκυριό, με την αύξηση της τιμής της ενέργειας και τις ζημιές στη γεωργική παραγωγή να επηρεάζουν τη ζωή μας. Ως αποτέλεσμα, η πίεση για προσαρμογή εντείνεται.

Η ενσωμάτωσή της στο επαγγελματικό και επιχειρηματικό πεδίο είναι όλο και πιο κρίσιμη. Έτσι, οι πολιτικές ESG (Environmental, Social, Governance) αποκτούν αναγκαία σημασία, καθώς αφορούν ολοένα και περισσότερους ανθρώπους και όχι μόνο εξειδικευμένα στελέχη ή πολιτικούς. Είναι ουσιώδες να κατανοήσουμε ορισμούς που πριν λίγα χρόνια συνδέονταν με κλειστές ομάδες ή εξειδικευμένα πεδία.

Η εταιρική κοινωνική ευθύνη, που συνδυάζεται με την εταιρική υπευθυνότητα, ενδιαφέρει πλέον και τη μελέτη των κριτηρίων ESG. Αφορά τη διαφάνεια, τις σχέσεις με τους εργαζομένους και την τοπική κοινότητα, και εστιάζει στα περιβαλλοντικά αποτυπώματα. Στον ίδιο άξονα, η βιώσιμη χρηματοδότηση ενσωματώνει τα κριτήρια ESG στις αποφάσεις των χρηματοδοτικών οργανισμών για ένα πιο βιώσιμο μέλλον.

Η βιώσιμη ανάπτυξη στοχεύει σε στρατηγικές που ελαχιστοποιούν το ανθρακικό αποτύπωμα και διασφαλίζουν τη διατήρηση των πόρων για τις μελλοντικές γενιές. Οι έννοιες της κυκλικής οικονομίας και της απανθρακοποίησης επισημαίνουν τη σημασία της ανακύκλωσης και της μείωσης των εκπομπών CO2. Αξιοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μπορούμε να συμβάλλουμε στην προστασία του περιβάλλοντος.

Η αστική βιωσιμότητα προωθεί δράσεις για μια πιο βιώσιμη ζωή στις πόλεις, όπως η ανακύκλωση και η πρόοδος σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σημαντικός είναι επίσης ο ρόλος της βιοποικιλότητας στην υγεία του πλανήτη, η οποία επιτυγχάνεται μέσω της οικολογικής αποκατάστασης και πολιτικών που στοχεύουν στην αποτροπή της αποψίλωσης των δασών.

Ωστόσο, η ύπαρξη φαινομένων όπως το “πράσινο ξέπλυμα” (greenwashing) καταδεικνύει την ανάγκη για νομικό και κοινωνικό έλεγχο, ώστε οι επιχειρήσεις να μην υποβάλλουν ψευδείς δηλώσεις σχετικά με τις περιβαλλοντικές τους πρακτικές. Οι καταναλωτές πρέπει να είναι ενημερωμένοι και να αναγνωρίζουν τις πραγματικές προσπάθειες του κλάδου προς την κατεύθυνση της αειφορίας.

Ένα βασικό κομμάτι της βιώσιμης ανάπτυξης είναι το μοντέλο της οικονομίας του διαμοιρασμού, το οποίο προωθεί τη χρήση προϊόντων ή υπηρεσιών από πολλούς χρήστες, ενισχύοντας τη συνεργασία και τη μείωση των πόρων.

Πηγή: kathimerini.gr