Ναρκωτικά, τζακουζι και ένα άλογο: εικόνες από όσα βρήκαν οι ελεγκτές στις φυλακές New Bilibid, των Φιλιππίνων, μετά από αιφνιδιαστικό έλεγχο, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι ακόμα και στις φυλακές τα πάντα έχουν μια τιμή.
Οι ελεγκτές που έκαναν τον έλεγχο στη μεγαλύτερη φυλακή των Φιλιππίνων εντόπισαν χιλιάδες αγαθά που ξεπερνούσαν κάθε φαντασία: Όπλα, αλκοόλ, ναρκωτικά, εξοπλισμό για στοιχηματικά παιχνίδια, ένα άλογο και πύθωνες.
Η έρευνα διατάχθηκε μετά την δολοφονία του δημοσιογράφου Περσιβάλ Μαμπάσα, για την οποία υπάρχουν υποψίες ότι έγινε κατόπιν εντολής του επικεφαλής του σωφρονιστικού καταστήματος, Τζέραλντ Μπαντάγκ.
Ο Μπαντάγκ αρνείται κάθε σχέση με την υπόθεση, αλλά η κατηγορία κρίθηκε τόσο σοβαρή που η διοίκηση των φυλακών βρέθηκε στο στόχαστρο των ελεγκτικών αρχών.
Το σωφρονιστικό σύστημα στις Φιλιππίνες είναι διεφθαρμένο και αυτό δεν είναι μυστικό. Τον περασμένο μήνα τέσσερις Ιάπωνες συνελήφθησαν ως ύποπτοι για την ενορχήστρωση μιας σειράς ληστειών στην πατρίδα τους, ενώ ήταν κρατούμενοι στις Φιλιππίνες.
Η έρευνα στο κέντρο κράτησης μεταναστών, όπου είχαν προφυλακιστεί οι Ιάπωνες, έφερε στο φως τηλέφωνα, φορητούς υπολογιστές και μετρητά που είχαν στην κατοχή τους οι κρατούμενοι.
Τζακούζι και σεξουαλικά παιχνίδια
Το 2014, σε άλλη έρευνα σε σωφρονιστικό κατάστημα, διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν μετρητά «αγόραζαν» πολυτελή κελιά, τζακούζι, τηλεοράσεις, σεξουαλικά παιχνίδια και ναρκωτικά.
Ένας από τους κρατούμενους είχε φτιάξει στο πολυτελές κελί του ένα μουσικό στούντιο, όπου περνούσε την ώρα του ηχογραφώντας τραγούδια και μάλιστα είχε βγάλει και άλμπουμ που πούλησε 15.000 αντίτυπα.
Στις φυλακές New Bilibid, ένα από τα μεγαλύτερα σωφρονιστικά καταστήματα στον κόσμο, όπου κρατούνται 29.000 άτομα (ενώ υποτίθεται πως έχει χώρους για 6.000 κρατούμενους), «υπάρχει κελί για 10 άτομα, όπου κρατούνται 100 και υπάρχει μόνο ένας υπάλληλος», όπως λέει ο εγκληματολόγος Ραϊμούντ Νάραγκ.
«Εκεί συναντάς όλη την παθογένεια του σωφρονιστικού συστήματος των Φιλιππίνων», προσθέτει.
Για να μην υπάρχουν εξεγέρσεις οι υπάλληλοι των φυλακών και οι κρατούμενοι έχουν δημιουργήσει το δικό τους σύστημα διαχείρισης της καθημερινότητας. Υπάρχει ιεραρχία μεταξύ των κρατουμένων, διακριτοί ρόλοι και θέσεις.
Οι κρατούμενοι αναλαμβάνουν «την καταμέτρηση των κρατουμένων, την διατήρηση της καθαριότητας στα κελιά», περιγράφει ο εγκληματολόγος Ραϊμούντ Νάραγκ, ο οποίος κρατήθηκε έξι μήνες σε φυλακή μέχρι που στο δικαστήριο αποδείχτηκαν αβάσιμες οι κατηγορίες.
Όμως λόγω της εμπειρίας του από την κράτησή του έχει γίνει ένας από τους καλύτερους γνώστες των προβλημάτων που υπάρχουν.
Το εσωτερικό εμπόριο στις φυλακές
Οι κρατούμενοι επιτρέπεται να παίρνουν από δικούς τους ανθρώπους διάφορα αγαθά, όπως φάρμακα, τρόφιμα, ρούχα και μετρητά, κάτι που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να αναπτύσσεται ένα εσωτερικό εμπόριο στις φυλακές.
«Αν ήσουν παπουτσής πριν φυλακιστείς, τότε μπορείς μέσα στη φυλακή να αναλαμβάνεις τις επιδιορθώσεις υποδημάτων των υπαλλήλων και των κρατουμένων. Και από αυτό κερδίζεις χρήματα, υποστηρίζοντας και την οικογένειά σου», λέει ο Νάραγκ.
Αυτό το σύστημα έχει κάποια πλεονεκτήματα, αφού μειώνεται ο κίνδυνος ιδρυματοποίησης. Αλλά επίσης υπάρχει ο κίνδυνος να γίνονται ασαφή τα όρια στο πλαίσιο των φυλακών.
Κάποια μέλη του προσωπικού εξαρτώνται από κρατούμενους και φτάνουν να γίνονται μέλη των συμμοριών που ελέγχουν οι ίδιοι οι κρατούμενοι.
Επίσης από την στιγμή που κρατούμενοι κερδίζουν χρήματα, μπορούν και να δωροδοκούν τους φύλακες για να επιτρέπουν την κατοχή αντικειμένων που απαγορεύονται, όπως κινητά τηλέφωνα, ή για να εξασφαλίζουν πρόσβαση σε υπηρεσίες πολυτελείας, όπως η φιλοξενία σε κελιά με κλιματισμό.
Για την συντριπτική πλειοψηφία των κρατουμένων οι συνθήκες κράτησης είναι άθλιες.
Κάθε χρόνο πεθαίνουν 5.200 κρατούμενοι
Το 2019 ένας γιατρός από το νοσοκομείο των φυλακών ανέφερε πως κάθε χρόνο πεθαίνουν περίπου 5.200 κρατούμενοι εξαιτίας των συνεπειών του υπερβολικά μεγάλου αριθμού κρατουμένων, διαφόρων ασθενειών και βίαιων επιθέσεων.
Ο Κάρλος Κόντε, ερευνητής του ασιατικού τμήματος της οργάνωσης Human Rights Watch, λέει στον Guardian πως οι συνθήκες στα κελιά των προφυλακισμένων είναι άθλιες, «με καταγγελίες για κακομεταχείριση και βασανιστήρια».
Ο Κόντε λέει χαρακτηριστικά πως πίσω από τα προβλήματα των φυλακών υπάρχουν τα προβλήματα του συστήματος απονομής δικαιοσύνης: «δεν έχουμε αρκετούς δικαστές, δεν έχουμε δικαστήρια, το σύστημα έχει καταρρεύσει».
Κατά τον Νάραγκ η λύση βρίσκεται στη δημιουργία μικρότερων φυλακών, που θα είναι πιο διαχειρίσιμες από τις αρχές και στον διαχωρισμό των κρατουμένων που φυλακίστηκαν για ασήμαντους λόγους από εκείνους που θεωρούνται υψηλού κινδύνου εγκληματίες, ώστε να αποφεύγεται η συγκρότηση συμμοριών.
Πηγή: gargalianoionline.gr