Στην σύγχρονη εποχή, η πολιτική ηγεσία συχνά απομακρύνεται από τις φυσικές μάχες, με αποτέλεσμα οι πολιτικοί να καθοδηγούν και να επηρεάζουν τις μάζες με διαφορετικούς τρόπους. Πέρα από τις φυσικές δολοφονίες, οι πολιτικές δολοφονίες ή οι «δολοφονίες» σε πολιτικό επίπεδο έχουν χρησιμοποιηθεί ως εργαλεία ακύρωσης πολιτικών αντιπάλων, ειδικά σε περιόδους πολιτικών αναταραχών.
Στην Ελλάδα, το αίμα που έχει χυθεί εξαιτίας πολιτικών φόνων έχει διαμορφώσει την πολιτική σκηνή και έχει προκαλέσει έναν κλίμα τρόμου. Καθοριστικές στιγμές της πολιτικής ιστορίας περιλαμβάνουν τη δολοφονία του Γεωργίου Α΄, την απόπειρα κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου, καθώς και τις μαζικές εκτελέσεις του 20ού αιώνα, οι οποίες αποτελούν στοιχεία της συλλογικής μνήμης και του θυμικού που συνδέει την ελληνική κοινωνία με την κουλτούρα της βίας.
Η περίοδος της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου ήταν καθοριστικές για την εδραίωση ενός πολιτικού κλίματος φόβου στην Ελλάδα. Οι δολοφονίες και οι εκτελέσεις δεν είχαν μόνο ατομικές συνέπειες, αλλά επηρέασαν αισθητά και την ευρύτερη κοινωνία, καταδικάζοντας πολλούς σε σιωπή και αδράνεια. Η πολιτική βία εκδηλώνεται με ποικιλία τρόπων: από τις μαζικές εκτελέσεις μέχρι τις στρατοδικίες, επιβεβαιώνοντας την ιδιοποίηση του κράτους από διάφορες πολιτικές παρατάξεις.
Η πολιτική δολοφονία, η οποία κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του 1967 εντάθηκε, έφερε μια νέα μορφή τρόμου που δεν αφορούσε μόνο τις άμεσες συνέπειες των φόνων, αλλά και τον μακροπρόθεσμο αντίκτυπό τους στην πολιτική κουλτούρα της χώρας. Ο θάνατος πολιτικών προσώπων τρομοκρατούσε την κοινωνία και ακύρωνε την πολιτική δυνατότητα ανάπτυξης και δημιουργίας.
Το 1974, όμως, οι πολιτικές δολοφονίες γνώρισαν υποχώρηση, και μαζί με αυτές άρχισε η μετάβαση της Ελλάδας προς την δημοκρατία. Παρά την πρόοδο, η απειλή της τρομοκρατίας παρέμεινε, με τις δολοφονίες που σημειώθηκαν από εγχώριες τρομοκρατικές ομάδες να δείχνουν ότι η βία δεν είχε εξαφανιστεί από το πολιτικό πεδίο.
Τελικά, οι φόνοι αυτοί, και ειδικότερα οι πολιτικοί, έχουν διαμορφώσει την αντίληψη της ελληνικής κοινωνίας για την πολιτική και τη δημοκρατία. Αν και οι πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες έχουν αλλάξει, οι συνέπειες αυτών των ιστορικών σταθμών παραμένουν ζωντανές στη μνήμη της κοινωνίας, θέτοντας προκλήσεις για το μέλλον.
Πηγή: kathimerini.gr