Τα φασιστικά κινήματα διέθεταν παραστρατιωτικές ομάδες, γεγονός που τα καθιστούσε ανατρεπτικά αντί των άλλων κομμάτων, με τις οργανωμένες συμμορίες και τη βία που προφήτευαν. Εν μέσω μιας πολιτικά κατακερματισμένης Ιταλίας, όπου οι Φιλελεύθεροι και οι Σοσιαλιστές κατείχαν τις ανώτερες θέσεις, ο Μουσολίνι διέκρινε την ευκαιρία να πάρει την εξουσία. Στα τέλη του 1922, κατά την Πορεία του προς τη Ρώμη, ο Μουσολίνι επιστράτευσε τους υποστηρικτές του και ανακοίνωσε την πρόθεσή του να καταλάβει την εξουσία.
Το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου, οι δυνάμεις του Μουσολίνι ετοιμάστηκαν για την πορεία τους προς τη Ρώμη, ενώ οι φασίστες, αριθμώντας περίπου 26.000 άτομα, στρατολογούνταν και οπλίζονταν από στρατιωτικούς υποστηρικτές. Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, Λουίτζι Φάκτα, αν και ζήτησε την κήρυξη στρατιωτικού νόμου, τελικά δεν έλαβε άμεσες αποφάσεις, γεγονός που άφησε την κυβέρνηση ανίκανη να ανταποκριθεί. Ο Μουσολίνι εκμεταλλεύτηκε τη σύγχυση και, την 31η Οκτωβρίου, ανέλαβε τα καθήκοντα του πρωθυπουργού.
Η άνοδος του Μουσολίνι στην εξουσία σήμανε την αρχή ενός καθεστώτος που θα κυριαρχούσε στην Ιταλία για δύο δεκαετίες. Η 28η Οκτωβρίου γίνονταν ετήσια εορτή δοξασίας της Πορείας, αντιπροσωπεύοντας τη νίκη του Μουσολίνι, ενώ το 1940 η ημερομηνία αυτή θα συνδεόταν με την παράδοση του ιταλικού τελεσιγράφου προς την Ελλάδα. Όμως, η επιχείρηση αυτή, αντί να εισαγάγει την επιτυχία και τη δόξα, θα οδηγούσε σε ταπεινώσεις για τα ιταλικά στρατεύματα, άδειαζε τους πόρους της χώρας και καθυστερούσε τις στρατηγικές εισβολών του Άξονα.
Πηγή: kathimerini.gr