Στις πρόωρες εκλογές της 6ης Μαρτίου 1983, ο Κολ κατάφερε να κερδίσει με 48,8%, εκμεταλλευόμενος την απόφαση του Χέλμουτ Σμιτ να μη διεκδικήσει ξανά την καγκελαρία λόγω προβλημάτων υγείας. Αυτές οι εκλογές σε συνθήκες υψηλής ανεργίας και δημόσιου χρέους, του παρείχαν μια ισχυρή λαϊκή εντολή για την προώθηση πολιτικών ανόρθωσης της οικονομίας, όπως επενδυτικά κίνητρα για τις επιχειρήσεις και φορολογικές ελαφρύνσεις.
Ο Κολ επίσης καθόρισε τη γερμανική εξωτερική πολιτική προωθώντας την ευρωπαϊκή ενοποίηση και ενισχύοντας τον γαλλογερμανικό άξονα, ενώ επιβεβαίωσε τη δέσμευση της Δυτικής Γερμανίας στη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Οραματίστηκε έναν νέο ρόλο για τη Γερμανία που θα συνδυάζει την ασφάλεια και την ειρηνική συνύπαρξη στην Ευρώπη.
Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989 επιβεβαίωσε τον Κολ ως τον «καγκελάριο της γερμανικής επανένωσης». Αντιλαμβανόμενος τις πολιτικές εξελίξεις, παρουσίασε το σχέδιο «δέκα σημείων» για την επανένωση, εξασφαλίζοντας τη στήριξη της Δύσης και του Σοβιετικού ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ.
Ο Χέλμουτ Κολ, με τη διαρκή δέσμευσή του για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, είχε άμεσες επιπτώσεις στην πολιτική σταθερότητα και ειρήνη στην ήπειρο. Παρά τις αμφιβολίες για τις πολιτικές του, το αποτύπωμά του στη γερμανική και τις ευρωπαϊκές υποθέσεις υπήρξε σημαντικό και διαχρονικό.
Πηγή: kathimerini.gr