Η Συναρπαστική Ιστορία Σωτηρίας Ροδοπελεκάνου και η Δράση της Αλκυόνης στην Προστασία των Άγριων Ζώων
Πριν από χρόνια, σε ένα παραθαλάσσιο χωριό της Κρήτης, οι κάτοικοι είχαν «εξημερώσει» έναν ροδοπελεκάνο. Οι επισκέπτες των καφενείων τον έκαναν παρέα, δίνοντάς του σχεδόν καθημερινά τσικουδιά. Μετά από λίγο καιρό, το πουλί βρέθηκε σε άθλια κατάσταση, γεμάτο προβλήματα και αφυδάτωμα, και μεταφέρθηκε στην Πάρο, στο νοσοκομείο άγριων ζώων «Αλκυόνη». Εκεί, οι κτηνίατροι προσπαθούσαν μάταια να του δώσουν τροφή και νερό, καθώς δεν μπορούσε να τα κρατήσει στο στομάχι του.

Οι εθελοντές αποφάσισαν να τον τοποθετήσουν σε κλωβό με έναν ανάπηρο ροδοπελεκάνο. Αυτός ο τελευταίος, υιοθετώντας μια όχι αναμενόμενη συμπεριφορά, άρχισε να προσφέρει τροφή και νερό στον ετοιμοθάνατο. Μετά από αρκετές μέρες, το πουλί που είχε φτάσει στα πρόθυρα του θανάτου άρχισε να δείχνει σημάδια ανάκαμψης. “Διαπίστωσα ότι ο ανάπηρος ροδοπελεκάνος βοηθούσε τον άλλο και αυτό ήταν ένα θαύμα”, λέει ο Μάριος Φουρνάρης, διευθυντής της «Αλκυόνης».

Αυτή η προσφορά ζωής δεν ήταν μεμονωμένη περίπτωση. Στα σχεδόν τριάντα χρόνια λειτουργίας, η «Αλκυόνη» έχει φιλοξενήσει τουλάχιστον 17.000 άγρια ζώα, κυρίως πτηνά, και περίπου το 60% αυτών έχει επιστρέψει στη φύση. Οι εθελοντές της έχουν αποφασίσει να μην προχωρούν σε ευθανασίες, αλλά να δημιουργούν τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για τα ανάπηρα ζώα που δεν μπορούν να ζήσουν ελεύθερα.

Η «Αλκυόνη» δεν προσφέρει απλώς φροντίδα, αλλά επιδιώκει τη δημιουργία συνθηκών για την επιβίωση και την επανένταξη των ζώων. Ο κ. Φουρνάρης αναφέρει ότι το 2011 ένα ζευγάρι ασημόγλαρων που δεν μπορούσε να πετάξει απέκτησε τρία μωρά και ο ένας από αυτούς επιστρέφει κάθε χειμώνα για να ζήσει με τους ανάπηρους γονείς του, μια ενδεικτική ιστορία της ανακύκλωσης ζωής που προάγεται στο νοσοκομείο.

Η δράση της «Αλκυόνης» είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς σχεδόν το 50% των πτηνών παγκοσμίως παρουσιάζει σημαντική μείωση πληθυσμών. Το ζήτημα είναι ακόμα πιο επιτακτικό στην Ελλάδα, λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας που επηρεάζει άμεσα τη ζωή των άγριων πτηνών, όπως η χρήση φυτοφαρμάκων και οι καταστροφές των φυσικών τους habitat.

Στο πλαίσιο των προσπαθειών της, η «Αλκυόνη» πραγματοποιεί εκπαιδευτικά προγράμματα. Μέσω αυτών, προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά σχετικά με τη σημασία της βιοποικιλότητας και την προστασία των ζώων. Ο Μάριος Φουρνάρης σημειώνει πως ο εθελοντισμός του έχει δώσει νόημα στη ζωή του, αποτελώντας μια «ακραία περίπτωση» που τον έχει αλλάξει ριζικά.

Η ιστορία της «Αλκυόνης» είναι μια απόδειξη ότι η φροντίδα και η αλληλεγγύη μεταξύ των ζώων μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Οι άνθρωποι του συλλόγου εργάζονται με πάθος και ευθύνη, γνωρίζοντας ότι κάθε λάθος μπορεί να κοστίσει τη ζωή ενός πλάσματος. Πηγή: kathimerini.gr