Αυτή η πίεση έχει δημιουργήσει ένα διχασμό σε ό,τι αφορά τη στρατηγική προσέγγιση του Νετανιάχου απέναντι στο Ιράν. Από τη μία, οι πολιτικοί συνεργάτες του, μερικοί εκ των οποίων είναι ακροδεξιοί, τον προτρέπουν να επιδείξει μια πιο επιθετική στάση. Από την άλλη, υπάρχουν φωνές που τον προειδοποιούν για τις διεθνείς συνέπειες που θα μπορούσαν να προκύψουν από μια στρατηγική κλιμάκωσης.
Η ισραηλινή ηγεσία έχει ήδη δράσει στρατιωτικά στο παρελθόν, όπως κατά την «χειρουργική» επιδρομή στις 19 Απριλίου σε συστήματα αεράμυνας S-300 στο Ιράν, στέλνοντας μήνυμα για τις στρατηγικές δυνατότητες του Ισραήλ. Παρόλο που οι ισραηλινές αεράμυνες απέτρεψαν σημαντικά τις επιθέσεις κατά τη διάρκεια της πρόσφατης ιρανικής επιδρομής, οι αναλύσεις υποδεικνύουν ότι πλέον υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για μια ανάλογη ισραηλινή απάντηση.
Ο Ισραηλινός αναλυτής Μπεν Κάσπιτ τονίζει ότι οι επιλογές του Ισραήλ περιορίζονται σε τέσσερις κύριες κατηγορίες: επιθέσεις σε ιρανικές πετρελαϊκές και πυρηνικές εγκαταστάσεις, επιθέσεις σε ιρανούς αξιωματούχους και πλήγματα κατά συμβόλων του ιρανικού καθεστώτος. Ωστόσο, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι επιφυλακτικές για επιθέσεις σε στρατηγικές υποδομές, φοβούμενες αντίκτυπο στην παγκόσμια αγορά ενέργειας.
Με αυτές τις ανησυχίες στο προσκήνιο, οι ειδικοί υπογραμμίζουν ότι οι ισραηλινές επιθέσεις θα πρέπει να είναι καλά σχεδιασμένες ώστε να αποφεύγουν τη γενναιότητα, ενώ αναμένονται ερωτήματα σχετικά με τη δυνατότητα του Νετανιάχου να επανακαθορίσει τους στρατηγικούς συσχετισμούς στη Μέση Ανατολή.
Πηγή: kathimerini.gr