Το 1997, επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον, οι 18 αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες (συμπεριλαμβανομένων των CIA και NSA) αποφάσισαν να συνεργαστούν για να συντάξουν ένα ντοκουμέντο πολύ διαφορετικό από τα μυστικά έγγραφα που περιμένει κανείς συνήθως από κατασκόπους και πράκτορες: μια έκθεση που απευθύνεται μεν στην πολιτική ηγεσία, αλλά είναι προσβάσιμη από κάθε ενδιαφερόμενο και έχει ως αντικείμενο εκτιμήσεις και εναλλακτικά σενάρια για τις τάσεις που είναι πιθανό να κυριαρχήσουν στον κόσμο τα επόμενα 20 χρόνια.
Eκτοτε, η έκθεση Global Trends (Παγκόσμιες Τάσεις) εκδίδεται τακτικά ανά τέσσερα χρόνια, στην αρχή της εκάστοτε αμερικανικής προεδρίας. Κάποιες από τις προβλέψεις των εκθέσεων δικαιώθηκαν αναδρομικά. Για παράδειγμα, η έκθεση του 2008 ανέφερε ως πολύ ισχυρή την πιθανότητα να ξεσπάσει μια πανδημία στην Ανατολική Ασία και να επεκταθεί σύντομα σε όλο τον κόσμο.
«Η μόνη λειτουργία των οικονομικών προβλέψεων είναι ότι κάνουν την αστρολογία να φαντάζει αξιοσέβαστη», είχε πει κάποτε ο σπουδαίος οικονομολόγος Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ. Ο σαρκασμός του ισχύει εξίσου για τη σφαίρα των διεθνών σχέσεων, κάτι που δεν αγνοούν οι συντάκτες του Global Trends. Οι εκτιμήσεις τους είναι πάντα ενδεχόμενες, ποτέ κατηγορηματικές, και βασίζονται σε ήδη διαπιστωμένες τάσεις του παγκόσμιου γίγνεσθαι.
Αλλωστε και η περί πανδημίας πρόβλεψη του 2008 δεν βγήκε ούτε από κρυστάλλινη σφαίρα ούτε από πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης: απλούστατα, είχε προηγηθεί, τη διετία 2002-2004, η επιδημία του SARS που ξέσπασε στην Απω Ανατολή και προκάλεσε ανησυχία σε όλο τον κόσμο.
Με άλλα λόγια, είναι πάντα ασφαλέστερο να προβλέπεις το παρόν. Το σκληρό παρόν, η πανδημία της COVID-19, επηρέασε καθοριστικά τη φετινή έκθεση Global Trends 2040, που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα. Κατά γενική ομολογία, είναι η πιο γκρίζα, η πιο απαισιόδοξη ανάμεσα στις επτά εκθέσεις που έχουν μέχρι σήμερα εκπονηθεί.
Οι συντάκτες της βλέπουν την πανδημία όχι μόνο ως την «πιο σημαντική διεθνή αναστάτωση από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», αλλά και ως το προείκασμα ενός πιο αβέβαιου και επίφοβου κόσμου στις επόμενες δεκαετίες. Για πρώτη φορά, η έκθεση των μυστικών υπηρεσιών μιλά ανοιχτά για έναν «μετα-αμερικανικό κόσμο», αναγνωρίζοντας ότι οι ΗΠΑ δεν θα μπορούν πλέον να κυριαρχούν σε όλο τον πλανήτη ή να έχουν το προβάδισμα σε όλα τα κρίσιμα πεδία ισχύος.
Ο ανταγωνισμός ΗΠΑ – Κίνας αναγορεύεται στον κύριο άξονα των διεθνών συγκρούσεων και σε κοινό παρονομαστή των πέντε, πολύ διαφορετικών, εναλλακτικών σεναρίων για το μέλλον που σκιαγραφούν οι Αμερικανοί αναλυτές. Μια άλλη, κεντρική εκτίμηση της έκθεσης είναι ότι οι εθνικές κυβερνήσεις, δημοκρατικές ή μη, θα βρεθούν αντιμέτωπες με επικίνδυνα κύματα κοινωνικής αμφισβήτησης, εξεγέρσεων ή και ανατροπών, καθώς θα δοκιμαστούν από δημογραφικές πιέσεις, οικονομικές κρίσεις, περιβαλλοντικές προκλήσεις και κοινωνικές απαιτήσεις στις οποίες αδυνατούν να ανταποκριθούν.
Οι τεκτονικές πλάκες
Τέσσερις μεγάλες μετακινούμενες τεκτονικές πλάκες είναι οι παράγοντες που σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν, στην αλληλοδιαπλοκή τους, τη δυναμική του παγκόσμιου γίγνεσθαι, κατά τους Αμερικανούς αναλυτές: δημογραφικό – οικονομία – κλιματικό – τεχνολογία. Σε ό,τι αφορά το δημογραφικό, αν και προβλέπεται ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί περαιτέρω κατά 1,4 δισ. ανθρώπους, για να φτάσει τα 9,2 δισεκατομμύρια το 2040, η βασική τάση είναι η επιβράδυνση της αύξησης σε παγκόσμια κλίμακα και ιδιαίτερα η γήρανση του πληθυσμού στην Ευρώπη και την Ανατολική Ασία. Παράλληλα, θα συνεχιστεί με αμείωτο ρυθμό η αστικοποίηση, με τους κατοίκους των αστικών κέντρων να φτάνουν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού, από 56% που είναι σήμερα. Οι δημογραφικές αλλαγές αναμένεται να ενισχύσουν τα μεταναστευτικά ρεύματα και να θέσουν υπό ισχυρή πίεση πολλές κυβερνήσεις ανεπτυγμένων χωρών, οι οποίες «θα δυσκολευτούν να ενισχύσουν ή έστω να διατηρήσουν σημαντικά κοινωνικά κεκτημένα δεκαετιών στην εκπαίδευση, την υγεία ή τη μείωση της φτώχειας». Την προειδοποίηση αυτή έρχονται να ενισχύσουν οι δυσοίωνες προβλέψεις για τα παγκόσμια οικονομικά στον μετά COVID κόσμο. Η έκθεση δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην εκτίναξη των κρατικών, αλλά και των ιδιωτικών χρεών, που απειλούν να εκτροχιάσουν την παγκόσμια οικονομία και μειώνουν τα περιθώρια δημοσιονομικής πολιτικής από τις εθνικές κυβερνήσεις. Σε αυτό το καίριο πρόβλημα, έρχονται να προστεθούν τρεις ακόμη αποσταθεροποιητικοί παράγοντες: η ολοένα και ισχυρότερη τάση διάρρηξης της παγκοσμιοποίησης και ενίσχυσης του προστατευτισμού στο διεθνές εμπόριο, η αποδυνάμωση των εθνικών κυβερνήσεων απέναντι στις κολοσσιαίες επιχειρήσεις-πλατφόρμες που ελέγχουν την ψηφιακή οικονομία και η επέκταση της ελαστικής απασχόλησης εις βάρος της καλά αμειβόμενης, σταθερής εργασίας λόγω της γενικευμένης αυτοματοποίησης.
Η τρίτη μεγάλη τεκτονική πλάκα είναι η κλιματική αλλαγή, η οποία για πρώτη φορά καταλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο σε παρόμοια έκθεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Παρά τις δεσμεύσεις των κυβερνήσεων για μείωση των ρύπων, η όποια πρόοδος δεν θα αποτρέψει την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη και την πύκνωση των ακραίων καιρικών φαινομένων, με καταστροφικές συνέπειες, ιδίως στην αναπτυσσόμενο κόσμο – όχι επαρκής πρόσβαση σε πόσιμο νερό, τρόφιμα, ενέργεια, φαινόμενα που θα ενισχύσουν την πολιτική αστάθεια και τα μεταναστευτικά κύματα. Σε αυτό το φόντο, σε ορισμένες χώρες προβλέπεται να ακουστούν πιο δυνατά οι σειρήνες της Γεωμηχανικής, δηλαδή εκείνων που συνηγορούν υπέρ μεγάλης κλίμακας μηχανικών παρεμβάσεων στην επιφάνεια και στην ατμόσφαιρα της Γης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής χωρίς να θιγούν τα οικονομικά και καταναλωτικά πρότυπα που την προκάλεσαν, μια νοοτροπία που θα μπορούσε να έχει ολέθριες επιπτώσεις στο οικοσύστημα.
Σε ό,τι αφορά την τέταρτη τεκτονική πλάκα, την τεχνολογία, η έμφαση δίνεται στις αναμενόμενες, θεαματικές προόδους στην τεχνητή νοημοσύνη, τη ρομποτική, τη νανοτεχνολογία, τα έξυπνα υλικά και τη βιοτεχνολογία. Ενδεικτικά, μέχρι το 2025 οι συσκευές που θα συνδέονται με το Ιντερνετ των Πραγμάτων (IoT) αναμένεται να φτάσουν τα 64 εκατομμύρια και το 2040 να είναι της τάξεως των τρισεκατομμυρίων. Αλλά και εδώ οι τόνοι είναι λιγότερο διθυραμβικοί και περισσότερο ανησυχητικοί: Οι νέες τεχνολογίες θα παροξύνουν, κατά τους αναλυτές, τον στρατηγικό ανταγωνισμό ΗΠΑ – Κίνας, θα απειλήσουν προσωπικά δεδομένα και δημοκρατικές ελευθερίες, ίσως μάλιστα θέσουν και υπαρξιακά ζητήματα ενώπιον της ανθρωπότητας, με τις αναδυόμενες μορφές σύμφυσης ανθρώπου-μηχανής. Στο σύνολό τους και στην αλληλεπίδρασή τους, οι αλλαγές στις τέσσερις αυτές σφαίρες οδηγούν σε έναν «Περισσότερο συγκρουσιακό κόσμο» (όπως λέει και ο υπότιτλος στο φετινό Global Trends), έναν κόσμο άκρως αβέβαιο, ανήσυχο και κατακερματισμένο, όπου συρρικνώνεται ραγδαία η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους υπάρχοντες θεσμούς, κυβερνήσεις και ηγεσίες. Αποτέλεσμα: «Οι άνθρωποι οδηγούνται ολοένα και περισσότερο προς οικείες ομάδες ομοϊδεατών για να αποκτήσουν μια αίσθηση κοινότητας και ασφάλειας, σε ομάδες με ισχυρές εθνικές, θρησκευτικές ή πολιτισμικές ταυτότητες ή σε συλλογικότητες για συγκεκριμένα ενδιαφέροντα και στόχους, όπως το περιβάλλον».
Πηγή: gargalianoionline.gr