Η ιστορία που αν βρεθείς στο Τέξας θα ανατριχιάσεις αν στην διηγηθούν οι ντόπιοι τοποθετείται στις αρχές του 1900.
Ο Joe Ball προερχόταν από οικογένεια δουλέμπορων, με τη φήμη που ακολουθούσε την οικογένεια ότι ήταν ιδιαίτερα σκληροί και βάναυσοι, να επαληθεύεται και από τον ίδιο.
Ο Joe Ball πολεμάει στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εκεί κάνει κάποιες γνωριμίες που όταν γυρίζει του δίνουν την ευχέρια να γίνει λαθρέμπορος αλκοόλ, καθώς είμαστε στη περιόδο της ποτοαπαγόρευσης.
Αφού θησαύρισε αυτή τη περίοδο, όταν έληξε η απαγόρευση πώλησης αλκοόλ, άνοιξε ένα μπαρ προσλαμβάνοντας όμορφες γυναίκες που είτε ήταν χήρες είτε είχαν φύγει από τα σπίτια τους.
Όμως οι σερβιτόρες μετά από ένα μικρό διάστημα εργασίας εξαφανίζονταν με περίεργο τρόπο.
Η τοπική κοινωνία που γνώριζε καλά τον Joe, ήταν σίγουρη ότι ο σκληρός ιδιοκτήτης ήταν με κάποιο τρόπο μπλεγμένος.
Ο Joe στο ράντζο του διατηρούσε μια λίμνη με αλιγάτορες, και ο ίδιος φέρεται να εξομολογήθηκε πως έριχνε τις σερβιτόρες στους αλιγάτορες όταν άρχισαν να τν ενοχλούν.
Όταν η αστυνομία τον κυνήγησε, ο ίδιος αυτοκτόνησε με τη καραμπίνα του, καθώς δεν ήθελε να πέσει στα χέρια των αστυνομικών.
Έμεινε στην ιστορία με το παρατσούκλι «Ο άνδρας Αλιγάτορας» και η ζωή του έγινε ταινία με τίτλο «Eaten Alive».
