Ο Νικολά Σαρκοζί είδε τις ελπίδες για πολιτική ανάκαμψη να… χάνονται εξαιτίας ενός σκανδάλου. Η ιστορία έχει πολλά παραδείγματα ηγετών που μετά τα σκάνδαλα έπεσαν σε αφάνεια, αλλά και άλλων που επέστρεψαν δυναμικά στην κορυφή.
Του Πολύδωρου Παπαδόπουλου
Ο Νικολά Σαρκοζί «εθίστηκε» στο φως της δόξας και της εξουσίας, όμως τώρα βυθίζεται στο βαθύ σκοτάδι της καταδικαστικής απόφασης.
Ναι, ο άνθρωπος που το1993 έσωσε δεκάδες παιδιά από έναν ψυχωτικό με βόμβα, έγινε ο ίδιος μια κινητή βόμβα με καταστροφικές συνέπειες.
Ο 66χρονος Σαρκοζί βρέθηκε ένοχος καθώς προσπάθησε να δωροδοκήσει έναν δικαστή προσφέροντάς του μια θέση στο Μονακό, σε αντάλλαγμα για πληροφορίες σχετικά με ποινική υπόθεση που εκκρεμούσε εναντίον του.
Είναι μήπως η μοίρα των μεγάλων ανδρών να πέφτουν θύματα των ίδιων κινήσεών τους;
Η ιστορία στην Ευρώπη μας έχει διδάξει για πολιτικούς ηγέτες που κατηγορήθηκαν για σκάνδαλα και είδαν τη φήμη του να καταρρακώνεται, είδαν την εξουσία τους να… χάνεται και τη λάμψη τους να ξεθωριάζει.
Πολιτικο-οικονομικά σκάνδαλα ταλανίζουν την Ευρώπη δεκαετίες τώρα, άλλοι είχαν την δύναμη να ελιχθούν και να επιστρέψουν, άλλοι διαγράφηκαν και χάθηκαν από τον πολιτικόχάρτη, άλλοι απλά δέχθηκαν τη μοίρα τους πως δεν θα φτάσουν ποτέ στην κορυφή της εξουσίας, ενώ άλλοι είδαν στη… δύση της καριέρας τους να μπαίνει στο υπέροχο «βιογραφικό» τους μια καταδικαστική απόφαση.
Σίλβιο Μπερλουσκόνι
«Ο άνθρωπος που π@#$ε μια ολόκληρη χώρα». Τον τίτλο αυτό είχε επιλέξει ο Economist, αφιερώνοντας την πρώτη του σελίδα στον «Καβαλιέρε» της Ιταλίας, τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, είναι ο άνθρωπος που έβαλε τη σφραγίδα του στην πολιτική ζωή της Ιταλίας από το 1994 (πρώτη φορά πρωθυπουργός) μέχρι το 2013, όταν είδε τον Άρειο Πάγο να επικυρώνει την ποινή του (4 χρόνια φυλακή εκ των οποίων θα εκτίσει το ένα σε κατ’ οίκον περιορισμό) για φορολογική απάτη.
Η ζωή του είχε λάμψη, αλλά και πολλά σκοτεινά σημεία. Οι φήμες για σχέσεις του με τη μαφία, δεν έσβησαν ποτέ. «Ρούμπιγκεϊτ» και η υπόθεση Mediaset ήταν οι κορυφές των σκανδάλων, αλλά δεν ήταν τα μοναδικά.
Τα ροζ σκάνδαλα αποτελούν ειδική κατηγορία στην περίπτωση του Καβαλιέρε… Ο Μπερλουσκόνι έκανε τον τραπεζοκόμο σε ίδρυμα ηλικιωμένων μετά την καταδίκη του για φοροδιαφυγή το 2014, αποσύρθηκε, αλλά όχι για πολύ. Ούτε φερόμενες δοσοληψίες του Μπερλουσκόνι με την Κόζα Νόστρα δεν μπόρεσε να τον καταστρέφουν! Βρέθηκε πολλές φορές κατηγορούμενος, αλλά πάντα… ξέφευγε από την Δικαιοσύνη.
Παρά την προχωρημένη ηλικία του, δεν θέλει να παραιτηθεί από την πολιτική.
Είναι πανέξυπνος, πανούργος, ξέρει να ελίσσεται και να επιστρέφει όταν βρίσκει ευκαιρίες. Θα τον δούμε ξανά στην κορυφή;
Ανδρέας Παπανδρέου
Στις 18 Ιουλίου 1989, ο Γιώργος Κοσκωτάς παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο, με την κατηγορία της υπεξαίρεσης 32 δισεκατομμυρίων δραχμών από την τράπεζα Κρήτης.
Ωστόσο, το σκάνδαλο είχε και πολιτικές διαστάσεις που έγιναν η αφορμή η χρονιά να μείνει στην ιστορία ως το «βρώμικο ‘89». Η δίκη καταγράφηκε ως η «δίκη του αιώνα», μιας και κατηγορίες απαγγέλθηκαν και στον τότε απερχόμενο Πρωθυπουργό, Ανδρέα Παπανδρέου για ηθική αυτουργία και παθητική δωροδοκία.
Οι καταγγελίες για πιθανή δωροδοκία του Παπανδρέου πέρασαν στην ιστορία ως «υπόθεση Πάμπερς». Ο λόγος; οι φήμες ανέφεραν πως μέσα σε κουτιά με πάνες γινόταν η μεταφορά χρημάτων. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, παραδέχθηκε τους λάθος χειρισμούς της κυβέρνησης του, ως προς την διερεύνηση του σκανδάλου, όμως ποτέ δεν αποδέχτηκε το κατηγορητήριο και αρνήθηκε να εμφανιστεί στο δικαστήριο.
«Γι’ αυτό το σκάνδαλο υπάρχουν ασφαλώς πολιτικές ευθύνες. Αναλαμβάνω προσωπικά το μερίδιο της δικής μου πολιτικής ευθύνης», έλεγε χαρακτηριστικά εν μέσω θερμών χειροκροτημάτων από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που ένιωθαν, να λυτρώνονται από το βάρος των κατηγοριών που κόντευαν να διαλύσουν το κόμμα τους… Η λάμψη του όχι μόνο δεν ξεθωριάζει, αντίθετα, ο Ανδρέας Παπανδρέου στις 10 Οκτωβρίου κερδίζει τις εκλογές συγκεντρώνοντας το 46,88%.
Ωστόσο, παραμένει στην πρωθυπουργία έως 15 Ιανουαρίου 1995, οπότε αναγκάζεται να αποχωρήσει λόγω της κατάστασης της υγείας του.
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε…
Ο τσάρος» της γερμανικής οικονομίας, ο συνδετικός κρίκος του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών, ο… αξιόπιστος της Ευρώπης, ο υπουργός που δεκάδες φορές ακούστηκε να κάνει επίκληση στο ευρωπαϊκό δίκαιο και τους «κανόνες» είχε τα χέρια του… λερωμένα!
Ο πρώην εφοριακός είχε εμπλακεί σε οικονομικό σκάνδαλο με το ταμείο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, κάτι που του στέρησε την ηγεσία του και τον δρόμο για την Καγκελαρία Ηταν αρχηγός του κόμματος το 1994 με τεράστιες προοπτικές μπροστά, ωστόσο το σκάνδαλο που ξέσπασε το 2000 και αφορούσε «μαύρο χρήμα», που μπήκε στα ταμεία του κόμματος τον επηρεάσε αρνητικά.
Στο Γερμανικό Κοινοβούλιο είχε παραδεχτεί, ότι είχε συναντηθεί με έμπορο όπλων, αλλά είχε αρνηθεί, ότι είχε πάρει βαλίτσα με χρήματα.
Ωστόσο, η αυτοκτονία του συνεργάτη του, Βόλφγκανγκ Χίλεν και οι αποκαλύψεις γερμανικών ΜΜΕ τον… ανάγκασαν να πει «συγνώμη, είπα ψέματα». «Χάος, δράμα, συμφορά» ήταν ο τίτλος της έγκυρης εβδομαδιαίας εφημερίδας του Αμβούργου «Die Zeit». Ο ίδιος δεν μπόρεσε να διεκδικήσει ποτέ ξανά την ηγεσία του κόμματος, όμως δεν αποσύρθηκε.
Η Άνγκελα Μέρκελ προτιμούσε να τον έχει στην Κυβέρνηση, παρά στα παρασκήνιο.
Τον… φοβόταν, γι αυτό άλλωστε δεν τον πρότεινε ποτέ για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το 2009 έγινε Υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, τα σχόλια πολλά, αλλά ο ίδιος τόνιζε με… ύφος: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είμαι ένας αφοσιωμένος άνθρωπος. Δεν είμαι ωστόσο ιδιαίτερα εύκολος. Στην ηλικία που βρίσκομαι δεν είναι εύκολο να με κάνεις ό τι θέλεις».
Ζοζέ Σόκρατες
Ζοζέ Σόκρατες, για πολλούς το καλό παιδί της τρόικας!
«Αντιμετωπίσαμε αυστηρή λιτότητα, οι συντάξεις και οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μειώθηκαν, οι φόροι αυξήθηκαν κατακόρυφα και οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα είναι χαμηλότεροι τώρα. Μεταξύ του 2007 και του 2014 οι μισθοί μειώθηκαν περίπου κατά 25% εν συγκρίσει με τους μισθούς της Γερμανίας. Τι θέλω να πω: η Πορτογαλία έκανε όλα όσα της ζητήθηκαν να κάνει» τόνιζε ο Πορτογάλος Πρωθυπουργός, ο οποίος έγινε ένα από τα πιο ανεπιθύμητα πολιτικά πρόσωπα της χώρας.
Τον Νοέμβριο του 2014 η Πορτογαλία κλονίστηκε, όταν αστυνομία συλλάμβανε στο αεροδρόμιο της Λισαβόνας τον πρώην Πρωθυπουργό στο πλαίσιο έρευνας για φοροδιαφυγή, ξέπλυμα χρήματος και διαφθορά.
Τρεις ημέρες αργότερα ο Σόκρατες προφυλακιζόταν για 31 κατηγορίες που αφορούσαν δωροδοκία, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, παραποίηση εγγράφων και φορολογική απάτη.
Έμεινε ένα μήνα στη φυλακή, ενώ βρισκόταν υπό κατ ‘οίκον περιορισμό μέχρι τις 16 Οκτωβρίου 2015, όταν και υπήρξε άρση της απόφασης.
Η υπόθεση δεν έχει «σβήσει», αντίθετα περιμένει μέρα με τη μέρα αν θα παρουσιαστεί ξανά ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Ο Σόκρατες που υπέστη συντριπτική ήττα στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2011, δεν κατάφερε ποτέ να ξαναβρεί μια θέση στην ηγεσία του κόμματος. Ξεκίνησε μια νέα καριέρα ως τηλεοπτικός σχολιαστής για το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο RTP, ενώ οι φήμες για επιστροφή στη μάχη για την ηγεσία του κόμματος σβήστηκαν μετά το σκάνδαλ. Το 2018 αποχώρησε οριστικά από τους Σοσιαλιστές.
Ζακ Σιράκ
Εµβληµατική προσωπικότητα της γαλλικής πολιτικής σκηνής, στην οποία ήξερε να ελίσσεται όσο κανείς, ώστε να παίρνει αυτό που θέλει.
Λάμψη, επιτεύγματα, αλλά και σκάνδαλα.
Ο δρόμος από τη δηµαρχία της Πόλης του Φωτός στην πρωθυπουργία και την προεδρία είχε λάμψη αποθέωσης, αλλά και… σκοτάδι φυλακής!
Στη 18ετή θητεία του Δημάρχου κατηγορήθηκε από τους αντιπάλους του για µαζικούς διορισµούς, ιδιωτικοποίηση της εταιρείας υδάτων υπό αδιαφανείς όρους και διασπάθιση δηµοσίου χρήµατος, µε πολυτελή γεύµατα και λαμπερές δεξιώσεις. Δεν τον εμπόδισαν όμως να να γίνει Πρωθυπουργός και τελικά Πρόεδρος της Γαλλίας, όπου είχε δυο θητείες.
Μάλιστα, είχε κατατεθεί μήνυση εις βάρος του για 2 εκατ. ευρώ, τα οποία ξόδεψε το ζεύγος Σιράκ, για έξοδα φαγητού, όταν διέμεναν στα διαμερίσματα του δημάρχου στο Δημαρχιακό Μέγαρο της πόλης από το 1897 έως το 1995.
O κατάλογος των δημαρχιακών σκανδάλων του Σιράκ ήταν μεγάλος, μιας και στενός του συνεργάτης είχε εμπλακεί, σε υπόθεση εκλογικής λαθροχειρίας στις εκλογές για τοπικό δημοτικό συμβούλιο παρισινής συνοικίας. Ωστόσο, η ηγετική φυσιογνωμία του, η δυνατότητα να ελίσσεται όταν τα πράγματα έδειχναν δύσκολα, αλλά και το γεγονός να «ξεχνά» ινδάλματα για να πετύχει το σκοπό του, δεν τον εμπόδισαν να φτάσει και να παραμείνει στην εξουσία.
Το 2011 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση µε αναστολή, για διασπάθιση δηµοσίου χρήµατος την εποχή που ήταν δήµαρχος στο Παρίσι.
Γιούλια Τιμοσένκο
Η Γιούλια Τιμοσένκο η Ουκρανή πολιτικός με τη διάσημη κοτσίδα είχε κατηγορηθεί επανηλειμμένα από πρώην συνεργάτες της για «καιροσκοπισμό» και «υπέρμετρη δίψα για εξουσία».
Το πολιτικό της αισθητήριο την έφερε στην εξουσία, μιας και από έκδηλη αντιρωσική ατζέντα βρέθηκε να στηρίζεται από τον Πούτιν! τον Ιανουάριο του 2005 διορίστηκε προσωρινά Πρωθυπουργός, επί προεδρίας του Βίκτορ Γιουστσένκο, ενώ διετέλεσε Πρωθυπουργός την τριετία 2007-10.
Ωστόσο, μετά την ήττα της από τον Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ασκήθηκε δίωξη για κακοδιαχείριση την περίοδο της θητείας της (το διάστημα 2007-2010), σχετικά με την πώληση δικαιωμάτων για τις εκπομπές άνθρακα, ενώ διενεργήθηκε και νέα έρευνα για απόπειρα δωροδοκίας και διαφθοράς του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας το 2003.
Τονίστηκε πως απέσπασε 320 εκατομμύρια δολάρια από εμπορική συμφωνία με την Ιαπωνία, όταν ήταν Πρωθυπουργός, καθώς και για σωρεία άλλων σκανδάλων.
Σε ένα από αυτά φέρεται να έχει αγοράσει 1.000 φορτηγά 20% πάνω από την αξία της αγοράς που υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιούνταν ως ασθενοφόρα και χρησιμοποιήθηκαν για την προεκλογική της εκστρατεία.
Στις 5 Αυγούστου του 2011 οι Αρχές συνέλαβαν την Τιμοσένκο στο Κίεβο για ασέβεια προς το δικαστήριο στο οποίο δικαζόταν για κατάχρηση εξουσίας και καταδικάστηκε τελικά σε ποινή 7ετούς φυλάκισης και 3ετούς στέρησης των πολιτικών της δικαιωμάτων στις 11 Οκτωβρίου.
«Ο σκοπός τους είναι προφανής, θέλουν να με εμποδίσουν να είμαι υποψήφια στις βουλευτικές εκλογές» κατήγγειλε η ίδια η Γιούλια, μέσα από τη φυλακή.
Η πρώην Πρωθυπουργός προσέφυγε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις ΗΠΑ να βρίσκονται στο πλευρό της. Αποφυλακίστηκε, επέστρεψε στη μάχη για την εξουσία, αλλά τόσο το 2014 όσο και το 2019 δεν κατάφερε να κερδίσει.
Εχούντ Ολμέρτ
Ο Εχούντ Ολμέρτ έγινε ο πρώτος Πρόεδρος της Κυβέρνησης του Ισραήλ που είδε τη λάμψη του να ξεθωριάζει εξαιτίας σκανδάλων.
Ο Ολμέρτ, πρωθυπουργός από το 2006 έως το 2009, είχε καταδικαστεί πρωτοδίκως το 2014 για δύο κατηγορίες διαφθοράς σε φυλάκιση έξι ετών χωρίς αναστολή.
Τι αφορούσαν οι κατηγορίες; Εμπλοκή του σε μεγάλη κτηματομεσιτική συμφωνία στην Ιερουσαλήμ,
την περίοδο 1992-2003, όταν και ήταν Δήμαρχος της πόλης. Παράλληλα, είχε κατηγορηθεί πως έκανε… εύκολο το έργο κατασκευαστικών εταιρειών να παρακάμψουν νομικά εμπόδια.
Ο Ισραηλινός ηγέτης είχε κατηγορηθεί και για διαφθορά στο παρελθόν, αλλά δεν είχε συλληφθεί ποτέ!
Ο ίδιος τόνιζε πως ουδέποτε αποδέχθηκε δωροδοκία και ότι σέβεται πλήρως την απόφαση της δικαιοσύνης να διατηρήσει εν μέρει την καταδικαστική ποινή του.
Ο κορυφαίος δικηγόρος της χώρας του με ειδικότητα στο εμπορικό δίκαιο, λάτρευε τα πούρα, τα πανάκριβα κοστούμια, το καλό φαγητό, το ποδόσφαιρο, τα εξωτικά ταξίδια, αλλά και τους τρόπους διαφυγής από οποιαδήποτε καταδίκη. Αλλά τον Μάιο του 2014, με την πρωτόδικη καταδίκη του για διαφθορά άρχισε η καθοδική του πορεία που έφερε και την άνοδο στην εξουσία του Νετανιάχου.
Ποτέ δεν κατάφερε να επιστρέψει στην πολιτική σκηνή, τα σκάνδαλα έβαλαν τη σφραγίδα του στον πολιτικό αφανισμό του.
Πηγές: Τime, economist, ft.com
Πηγή: gargalianoionline.gr