Να περάσει από τεστ αλήθειας (ανιχνευτή ψεύδους) φέρεται να ζήτησε τις προηγούμενες ημέρες η Ρούλα Πισπιρίγκου, η οποία κατηγορείται για ανθρωποκτονία από πρόθεση της κόρης της, Τζωρτζίνας.
Βέβαια, το αποτέλεσμα ενός τέτοιου τεστ δεν θα ήταν δεσμευτικό για την απόφαση της δικαιοσύνης, αλλά θα μπορούσε να συνεκτιμηθεί με τα υπόλοιπα στοιχεία.
Το τεστ αλήθειας είναι μία πρακτική που συναντάται στις ΗΠΑ αλλά στην Ελλάδα έχει εφαρμοστεί μόνο δύο φορές, μετά από αίτημα της υπεράσπισης των κατηγορουμένων, και όχι με αίτημα της εισαγγελικής αρχής.
Η πρώτη φορά ήταν στην υπόθεση δολοφονίας Γιώργου Νικολαΐδη και Σούλας Καλαθάκη και η δεύτερη στην υπόθεση του Δημήτρη Παλιμάρκου.
Ανιχνευτής ψεύδους: Οι 2 φορές που χρησιμοποιήθηκε
Ειδικότερα, τον Νοέμβριο του 1997 ο 46χρονος επιχειρηματίας Γιώργος Νικολαΐδης και η 32χρονη Σούλα Καλαθάκη εξαφανίζονται. Τον Μάιο του 1998 ένας βοσκός βρίσκει τη γυναίκα διαμελισμένη και τρεις μέρες αργότερα το πτώμα του επιχειρηματία. Μετά από έρευνες διαπιστώθηκε ότι ο Παναγιώτης Κράμπης, φίλος του Νικολαΐδη, είχε σχέση με την εξαφάνιση του ζευγαριού. Εννιά άτομα παραπέμφθηκαν σε δίκη, με τον Κράμπη να καταδικάζεται σε ισόβια.
Η υπόθεση του Δημήτρη Παλιμάρκου χρονολογείται στο 1989 όταν μαζί με την ερωμένη του αποφάσισαν να σκοτώσουν τη σύζυγό του. Αφού την έπεισε να μεταβεί σε μία συγκεκριμένη περιοχή, με την πρόθεση αγοραπωλησίας βυζαντινών εικόνων, την έσπρωξαν στον γκρεμό και μετά δήλωσαν την εξαφάνισή της. Δώδεκα μέρες μετά τη δολοφονία το πτώμα βρέθηκε από ορειβάτες και το σατανικό ζευγάρι συνελήφθη.
«Η μέθοδος αποτελεί παράθυρο στον εγκέφαλο»
Για την εν λόγω διαδικασία εξέτασης μίλησε στην εκπομπή Super Κατερίνα η νευροψυχολόγος Νιόνια Βαλλανάτου που το έχει κάνει μαζί με τον καθηγητή Κλινικής Ψυχολογίας Γιάννη Νέστορος.
«Δύο φορές το εφαρμόσαμε στην Ελλάδα. Δεν είναι ορός αλήθειας, αυτό αναφέρεται σε φαρμακευτικό σκεύασμα στις δεκαετίες ’50 και ’60. Το τεστ αλήθειας αναφέρεται στον παλμογράφο, που σημαίνει ότι συνδέονται και καταμετρώνται η εφίδρωση, οι παλμοί και η αναπνοή του ατόμου. Αυτό που εφαρμόστηκε το 2002 από τον καθηγητή Νέστορος και εμένα ήταν σε μια πολύ γνωστή δικαστική υπόθεση εκείνης της εποχής, ήταν η υπόθεση Νικολαΐδη-Καλαθάκη. Αξιολογήθηκαν τρεις από τους κατηγορούμενους. Το είχε ξεκινήσει ο αείμνηστος Φραγκίσκος Ραγκούσης και μετά ο κ. Λυκουρέζος. Στην πρώτη υπόθεση ποιο ήταν το ενδιαφέρον; Με προτροπή δύο δικαστών είχαν προτρέψει και τους υπόλοιπους κατηγορουμένους να ακολουθήσουν την ίδια μέθοδο ανίχνευσης αλήθειας-ψεύδους. Τότε έγινε αποδεκτό ως μέσο απόδειξης στην ποινική δίκη. Ενώ επρόκειτο να περάσει ως επίσημο νομοσχέδιο δυστυχώς δεν μπόρεσε να προχωρήσει» είπε.
«Εφαρμόστηκε και σε μια δεύτερη περίπτωση, στην περίπτωση του Παλιμάρκου και εκεί είχαμε θεαματικά αποτελέσματα, ότι πραγματικά η μέθοδος αποτελεί παράθυρο στον εγκέφαλο, μπορείς να βλέπεις πότε λέει αλήθεια πότε ψέματα», πρόσθεσε.
«Όσο και να θέλει να πει ψέματα ο εγκέφαλός του δεν μπορεί»
«Και τις δύο φορές μας είχε ζητηθεί από τους δικηγόρους υπεράσπισης. Το τεστ δεν έχει καμία διάθεση να αντικαταστήσει τη θέση του δικαστή, δεν είναι πανάκεια. Δεν μπορεί κανείς να ξεγελάσει το τεστ αλήθειας. Όσο και να θέλει να πει ψέματα ο εγκέφαλός του δεν μπορεί. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο με αποτέλεσμα μιας μαγνητικής εγκεφάλου. Υπήρχαν αγκυλώσεις (και δεν χρησιμοποιείται). Όταν ένα άτομα εμφανίζει συμπτώματα ψυχοπαθολογίας τα λαμβάνουμε υπόψιν μας» τόνισε και επισήμανε:
«Δεν μας έχει ζητηθεί ακόμα (σ.σ. για τη Ρούλα Πισπιρίγκου)».
Πηγή: gargalianoionline.gr