Η δεύτερη ιρανική επίθεση κατά του Ισραήλ στις 1 Οκτωβρίου ήρθε ως αναμενόμενη αντίδραση μετά από δύο εβδομάδες επιθέσεων που είχαν αποδυναμώσει τη Χεζμπολάχ. Παρά τις διαφωνίες που υπήρξαν εντός του ιρανικού καθεστώτος –ακόμα και από τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Μασούντ Πεζεσκιάν–, οι πιο σκληρές φωνές επέμειναν ότι η αποφυγή αντίκτυπου θα μπορούσε να φέρει περισσότερες ισραηλινές επιθέσεις και κατά του Ιράν.
Η διαρκής πίεση που ασκείται από το Ισραήλ έχει δημιουργήσει ψυχολογικό ρήγμα μεταξύ της Τεχεράνης και της Χεζμπολάχ, που στα μάτια της ιρανικής ηγεσίας, αποτελεί τον κορυφαίο εκπρόσωπο του σιιτικού άξονα αντίστασης στη Μέση Ανατολή. Ο Ιρανός ηγέτης Αλί Χαμενεΐ και οι υποστηρικτές του βλέπουν την τρέχουσα κατάσταση ως ένα τεστ για τη στρατηγική του Ιράν στην περιοχή.
Ανεξαρτήτως από το εάν το Ισραήλ απαντήσει, το Ιράν θα συνεχίσει να προγραμματίζει επιθέσεις κατά του Ισραήλ ώστε να προστατεύσει τη Χεζμπολάχ. Ανάλογα, το Ισραήλ φαίνεται να έχει στρατηγικούς σκοπούς που περιλαμβάνουν την αποδυνάμωση των εσωτερικών εχθρών της Χεζμπολάχ και την επαναφορά του λιβανικού στρατού στον έλεγχο του συνόρου. Ωστόσο, η επιτυχία αυτών των στρατηγικών δεν είναι εγγυημένη και μια ενδεχόμενη ισραηλινή χερσαία εκστρατεία θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρές ανθρωπιστικές κρίσεις και σε περεταίρω κλιμάκωση της βίας.
Το Ισραήλ απολαμβάνει ελευθερία κινήσεων στην τρέχουσα συγκυρία, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες παρατηρούν, αν και κρατούν μία στάση αυτοσυγκράτησης σχετικά με τη στρατιωτική εμπλοκή τους. Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν έχει προειδοποιήσει το Ισραήλ να μη ξεκινήσει μαζικές επιθέσεις κατά ιρανικών στρατηγικών στόχων, όπως οι πυρηνικές εγκαταστάσεις, καθώς αυτό θα μπορούσε να επιφέρει απρόβλεπτες συνέπειες τόσο στην περιοχή όσο και στην αμερικανική πολιτική σκηνή ενόψει των εκλογών.
Εάν το Ισραήλ προχωρήσει σε επιθέσεις κατά ιρανικών πετρελαϊκών υποδομών, δεν αποκλείεται το Ιράν να απαντήσει στοχευμένα κατά των συμμάχων των ΗΠΑ στην περιοχή, κλιμακώνοντας τις εντάσεις. Σε κάθε περίπτωση, η τρέχουσα κατάσταση δείχνει ότι οι εξελίξεις στην περιοχή θα παραμείνουν αβέβαιες και πιθανώς επικίνδυνες για τον πολιτικό και στρατηγικό χάρτη της Μ. Ανατολής.
Πηγή: kathimerini.gr