Τη στιγμή που η μητέρα των τριών παιδιών από την Πάτρα έχει ήδη οδηγηθεί στην αστυνομία, κατηγορούμενη για παιδοκτονία σε βάρος της 9χρονης Τζωρτζίνας, στο μυαλό όλων μας έρχεται η μνήμη τόσων και τόσων αδικοχαμένων παιδιών, που έχασαν τη ζωή τους στα χέρια των γονιών τους.
Οι στυγερές αυτές δολοφονίες, θα παραμείνουν για πάντα χαραγμένες στη συλλογική μας συνείδηση, μαύρες σελίδες στην ιστορία της χώρας μας. Μικρά παιδιά, που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν, αλλά προδόθηκαν από τους ίδιους ανθρώπους που τα έφεραν στη ζωή και είχαν αναλάβει να τα προστατεύουν.
Η «Μήδεια του Καλαμακίου» – Έπνιξε την 2χρονη κόρη της με ένα κορδόνι και μαχαίρωσε τα υπόλοιπα παιδιά της
Η μυθική παιδοκτόνος του Ευριπίδη έδωσε το όνομά της στη Νίτα Μπέικερ, η οποία στις 27 Μαϊου του 1961 σκότωσε τα τρία της παιδιά, μέσα στα υπνοδωμάτιά τους, επειδή πίστευε ότι ο σύζυγός της την απατούσε.
Στη συνέχεια, προσπάθησε να αυτοκτονήσει, αλλά ο άνδρας της την βρήκε ζωντανή και γεμάτη αίματα, στην κουζίνα του σπιτιού τους, στο Καλαμάκι Αττικής. Ωστόσο, το κακό είχε γίνει.
Η Μπέικερ είχε χρησιμοποιήσει ένα κορδόνι για να πνίξει τη 2χρονη κόρη της, Κίτι, και στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς τα δωμάτια των υπόλοιπων παιδιών. Ωστόσο, ο γιος της Τζο προσπάθησε να αντισταθεί και έτσι η γυναίκα πήρε ένα μαχαίρι και μαχαίρωσε εκείνον και τη μεγαλύτερη κόρη της, Σουζάνα, μέχρι θανάτου.
Η ίδια δε φάνηκε να μετάνιωσε ποτέ για το έγκλημα που διέπραξε, με τις απαντήσεις της στον εισαγγελέα να παραμένουν ψυχρές μέχρι το τέλος. Το Κακουργιοδικείο Αθηνών την έκρινε ένοχη με την ετυμηγορία της δολοφονίας εν βρασμώ και με το ελαφρυντικό της ψυχικής σύγχυσης.
Αν και της επιβλήθηκε δεκαεξαετή κάθειρξη, τελικά το 1963 της δόθηκε χάρη και η Μπέικερ απελευθερώθηκε και επέστρεψε στην Αμερική, από όπου και καταγόταν.
Η δημοσίευση της εφημερίδας «Μακεδονία»:
Το γράμμα της Νίτα Μπέικερ που εξηγούσε γιατί σκότωσε τα παιδιά τους
Λίγο πριν την απόπειρα αυτοκτονίας, η παιδοκτόνος έγραψε μια επιστολή, μέσα από την οποία προσπαθούσε να εξηγήσει στο σύζυγό της τους λόγους της ειδεχθούς αυτής πράξης της, η οποία έγραφε.
«Ελπίζω τώρα να είσαι ευχαριστημένος με αυτό που έγινε. Στα παιδιά μας εξασφάλισα ένα ήσυχο και χριστιανικό καταφύγιο, ώστε να μείνουν μακριά από το βούρκο μέσα στον οποίο είχε κυλιστεί ο πατέρας τους. Βαρέθηκα, φίλε, να ζω σε αυτό το σπίτι με τον εφιάλτη των καθημερινών οργίων του. Είναι βέβαια τρομερό αυτό που έκανα και μεγάλη ντροπή για μένα να αναγκάζομαι να αφαιρέσω τη ζωή από αυτά τα τόσο όμορφα και καλά παιδιά, για τα οποία ξέρεις πόσο υπέφερα και υποφέρω στον άλλο κόσμο, γιατί με έσπρωξες να τους κόψω το νήμα της ζωής τους για να μην τα αφήσω να μεγαλώσουν και μάθουν τι έκανες (…).», τονίζει κυνικά η Μπέικερ.
«Έκανα υπομονή χρόνια ολόκληρα. Πίστευα στα λόγια σου πως δεν ήταν τίποτα και ότι εξακολουθούσες να μου είσαι πιστός. Με γελούσες με τα γλυκόλογα σου, τώρα όμως, πάνε τα ψέματα. Είναι καιρός που τα ξέρω όλα, δεν με γελάς. Ξέρω τι έκανες κάθε βράδυ με εκείνη ή εκείνες. Τώρα που δεν έχεις κανέναν να ασχοληθείς μπορείς χα! χα! να συνεχίσεις τα όργια σου. Κανείς δεν θα σε γκρινιάζει. Γλέντα όσο θέλεις και όπως θέλεις. Εγώ και τα παιδιά θα είμαστε μακριά και δεν θα βλέπουμε το κατάντημα σου», κατέληξε η ίδια.
Μανώλης Δουρής – Βίασε και σκότωσε τον 6χρονο γιο του
Αξέχαστη θα μείνει η υπόθεση του Δουρή, ο οποίος στις 30 Δεκεμβρίου 1993 βίασε τον 6χρονο γιο του, τον οποίο στη συνέχεια σκότωσε. Τις επόμενες ημέρες είχε, μάλιστα, το θράσος να κλαίει μπροστά στις κάμερες απαρηγόρητος, παριστάνοντας ότι έψαχνε το αγνοούμενο παιδί του.
Όπως αναφέρεται στη σχετική δικογραφία, ο 6χρονος Νίκος είχε μόλις γυρίσει στο σπίτι του και ο πατέρας του τον ρώτησε γιατί είχε αργήσει. Ο 6χρονος του εξήγησε ότι βρισκόταν στο γήπεδο, όπου έπαιζε με τα άλλα παιδάκια.
Τότε, ο Δουρής άρχισε να χτυπάει το παιδί. Έπειτα, το οδήγησε σε μια αποθήκη, συνεχίζοντας να το χτυπά και στη συνέχεια το φίμωσε και το βίασε. Καθώς του είχε φράξει το στόμα και τη μύτη, τελικά το παιδί πέθανε από ασφυξία. Μόλις ο ίδιος αντιλήφθηκε τι είχε συμβεί μετέφερε το άψυχο σώμα του μικρού Νίκου σε άλλη τοποθεσία.
Όταν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας άρχισαν να αναζητούν το παιδί, ο παιδοκτόνος δε δίστασε να λάβει μέρος στις έρευνες, δηλώνοντας μάλιστα στους δημοσιογράφους: «Μου σκότωσαν το παιδί και δεν πρόκειται να το βρούμε. Δεν είναι ζωντανό». Κατά τη διάρκεια των ερευνών, ο ίδιος παρέστησε πως εντόπισε τυχαία το πτώμα του γιου του και άρχισε να κλαίει και να καταριέται το δολοφόνο.
«Ο θάνατος επήλθε από ασφυξία εξ απόφραξεως των έξω αναπνευστικών στομίων μετ’ εκτεταμένων κακώσεων του πρωκτού. Βαριά σεξουαλική κακοποίηση και ανθρωποκτονία», σύμφωνα με τον ιατροδικαστή.
Μόλις αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του δολοφόνου, τόσο οι γονείς του όσο και η σύζυγός του σοκαρίστηκαν, δηλώνοντας ότι δεν είχαν φανταστεί ποτέ την τροπή που θα έπαιρναν τα πράγματα.
Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, ο Δουρής ομολόγησε, αν και αργότερα δήλωνε αθώος.
Ο παιδοκτόνος Δουρής:
Ο Δουρής καταδικάστηκε το Νοέμβριο του 1994, με το δικαστήριο να του επιβάλει ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κάθειρξη 20 ετών για βιασμό, φυλάκιση ενός έτους για ασέλγεια και στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για 10 χρόνια.
Ο ίδιος χρειάστηκε να μεταφερθεί σε πολλές διαφορετικές φυλακές, αφού οι συγκρατούμενοί του τον κακοποιούσαν διαρκώς, λόγω του ειδεχθούς χαρακτήρα του εγκλήματος που είχε διαπράξει.
Τελικά, ο Μανώλης Δουρής βρέθηκε νεκρός, κρεμασμένος από ένα καλώδιο τηλεόρασης στις τουαλέτες των φυλακών της Τρίπολης.
Καλλιόπη Αναγνωστίδου – Κατακρεούργησε τον 3χρονο γιο της
Στις 21 Νοεμβρίου του 1995, η 27χρονη τότε Καλλιόπη Αναγνωστίδου από το Αιγάλεω χρησιμοποίησε ένα μαχαίρι, για να κατακρεουργήσει τον γιο της, τον τριών ετών Δημήτρη.
Εκείνο το πρωινό Τρίτης, οι γείτονες της Καλλιόπης την είδαν να βγαίνει τρέχοντας από το σπίτι της, κρατώντας στα χέρια της έναν ματωμένο Δημήτρη. Στη συνέχεια, η μητέρα πήγε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά, όπου οι γιατροί έκαναν μεγάλες προσπάθειες για να σώσουν το παιδί, τελικά, όμως, δεν τα κατάφεραν.
Η 27χρονη είχε προσπαθήσει να καλύψει, μάλιστα, το έγκλημά της, λέγοντας στις αρχές:
«Ήμουν στο σπίτι, όταν κάποιος χτύπησε την πόρτα. Μόλις άνοιξα, ένας άγνωστος άνδρας όρμησε πάνω μου και μου ζήτησε χρήματα. Μιλούσε σπαστά ελληνικά και φαινόταν αλλοδαπός, ίσως Αλβανός. Άρχισα να φωνάζω και τότε πήρε ένα μαχαίρι και χτύπησε το παιδί. Το πήρα αμέσως και το έφερα στο νοσοκομείο».
Τελικά, αποκαλύφθηκε ότι ο μικρός Δημήτρης έπαιζε στο σπίτι, όταν η Καλλιόπη άρπαξε ένα μαχαίρι και του επιτέθηκε, χωρίς ωστόσο να εξηγεί τους λόγους που την οδήγησαν να διαπράξει το στυγερό έγκλημα.
Όπως μετέδιδαν τα μέσα της εποχής, η γυναίκα βρισκόταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, με πολλές μαρτυρίες να δηλώνουν πως είχε πρόβλημα με το αλκοόλ και είχε αποπειραθεί αρκετές φορές να βάλει τέλος στη ζωή της. Μάλιστα, δύο από τα τέσσερα παιδιά της φιλοξενούνταν σε ίδρυμα.
Το Νοέμβριο του 1996, το δικαστήριο αποφάσισε τον εγκλεισμό της Καλλιόπης Αναγνωστίδου σε ψυχιατρείο.
Χρήστος Βουλγαράκης – Έσφαξε την 13χρονη κόρη του με μαχαίρι 18 εκατοστών
Με ένα τεράστιο μαχαίρι 18 εκατοστών επιτέθηκε ο παιδοκτόνος Χρήστος Βουλγαράκης στη 13χρονη Βασούλα, την οποία και κατακρεούργησε στις 26 Απριλίου του 2002.
Η μητέρα της 13χρονης, Αθανασία, ήταν από την πρώτη στιγμή σίγουρη πως δράστης ήταν ο σύζυγός της, τον οποίο κατηγόρησε πως σκότωσε το κορίτσι για να την εκδικηθεί που τον εγκατέλειψε.
Η Βασούλα εκείνη την περίοδο ζούσε με τον πατέρα της, καθώς οι σεισμοί του 1999 είχαν προκαλέσει σοβαρές ζημιές στο σπίτι τους και έτσι μετακόμισε στην Πελασγία, μέχρι να αποκατασταθεί η κατοικία της μητέρας της. Λίγο καιρό πριν το έγκλημα, η Αθανασία είχε για μια ακόμα φορά να πάρει πίσω το κορίτσι, χωρίς εντούτοις το αίτημα αυτό να γίνεται δεκτό.
Μετά τη δολοφονία, ο Βουλγαράκης εξαφανίστηκε για πέντε ημέρες, μέχρι την εμφάνισή του στη Μονή Τρικόρφου στη Φωκίδα, όπου και συνελήφθη. Οι απομαγνητοφωνηένες συνομιλίες του άνδρα αποκάλυψαν γρήγορα την αλήθεια.
Αναγνωρίζοντας τον πρότερο έντιμο βίο του, το δικαστήριο του επέβαλε ποινή κάθειρξης 21 ετών, μολονότι τον έκρινε ένοχο. Μάλιστα, ο παιδοκτόνος αποφυλακίστηκε προσωρινά τον Αύγουστο του 2009, από το Ψυχιατρείο του Κορυδαλλού, με απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά.
Έπειρα από τέσσερις μήνες, το Εφετείο διέταξε την επιστροφή του στον Κορυδαλλό, σε αναμονή της εκδίκασης της Έφεσης που άσκησε η μητέρα. Το 2015 του επιβλήθηκε η ποινή της ισόβιας κάθειρξης.
Τελικά, ο Χρήστος Βουλγαράκης αποφυλακίστηκε μόνιμα, περίπου τρία χρόνια αργότερα, όταν το Συμβούλιο όρισε την Ιερά Μονή των Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ, στο Τρίκορφο ως το νέο τόπο διαμονής του.
Άννυ – Ο πατέρας την τεμάχισε και την μαγείρεψε
Μια από τις πιο ανατριχιαστικές δολοφονίες των εποχών πρωταγωνίστησε στα πρωτοσέλιδα πριν από σχεδόν επτά χρόνια, όταν ο 27χρονος Βούλγαρος σκότωσε και στη συνέχεια τεμάχισε την 4χρονη κόρη του, Άννυ, έχοντας προηγουμένως κάνει χρήση σκληρών ναρκωτικών.
Η μητέρα της 4χρονης αρχικά υποστήριξε ότι το κορίτσι είχε πέσει θύμα απαγωγής μιας γνωστής της, όμως γρήγορα άλλαξε την κατάθεσή της.
Ο άνδρας ισχυρίστηκε ότι το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης ξύπνησε δίπλα στη νεκρή Άννυ, ενώ δεν θυμόταν τι είχε γίνει. Πανικοβλήθηκε και τελικά αποφάσισε να την τεμαχίσει, να τη μαγειρέψει και έπειτα να πετάξει το διαμελισμένο σώμα της στα σκουπίδια, έτσι ώστε τα μέλη να μοιάζουν με αποφάγια και ο ίδιος να καλύψει το έγκλημα.
«Όλα ξεκίνησαν το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης του 2015. Ξύπνησα λίγο πριν τις 10 το πρωί. Η μικρή κοιμόταν δίπλα μου και μου έκανε εντύπωση γιατί ξύπναγε νωρίτερα και έπαιζε με το τηλεκοντρόλ για να με ξυπνήσει. Την κοίταξα, σηκώθηκα και κοίταξα το σφυγμό της. Τα χείλη της ήταν μπλε – μελανά και τα χέρια της ήταν σε ακαμψία. Προσπάθησα να τη σηκώσω αλλά ήταν πολύ βαριά. Έπαθα σοκ. Βγήκα από το δωμάτιο», αναφέρει ο 27χρονος στην απολογία του.
«Ο Νικολάι ήταν στο διάδρομο και μου είπε ‘τι γίνεται;’. Μπήκε στο δωμάτιο και αυτός για να διαπιστώσει το ίδιο. Έχουμε καταλάβει και οι δυο πως το παιδί έχει πεθάνει. Και τότε άρχισα να κλαίω, επειδή δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε γίνει.
Την είχα βάλει να κοιμηθεί και τη βρήκα νεκρή. Ο Νικολάι μου είπε ότι δεν φταίω εγώ και τότε μου αποκάλυψε πως η μικρή είχε πρόβλημα με την κοιλιά της. Του το είχε πει λίγες ημέρες νωρίτερα, αλλά δεν μου το είπε για να μην ανησυχήσω. Όταν έπεσα για ύπνο το παιδί ήταν ζωντανό», πρόσθεσε ο ίδιος.
Κατά τη διάρκεια της απολογίας του, ο παιδοκτόνος ανέφερε ότι είχε κάνει χρήση ηρωίνης πριν κοιμηθεί, υποστηρίζοντας ότι δεν γνώριζε τα αίτια του θανάτου του άτυχου κοριτσιού.
«Ο Νικολάι μου είπε ότι δεν φταίω εγώ αλλά το παιδί κάτι είχε… Δεν έκανα τίποτα, δεν ήξερα που βρισκόμουν. Το σκέπασα με ένα πάπλωμα. Το άφησα εκεί για πολλές ώρες, μπορεί 16 -20 ώρες, δεν ξέρω […] Ο Νικολάι μου είπε πως εγώ είχα την ευθύνη γιατί είμαι ναρκομανής και πρέπει να εξαφανίσω το παιδί. […] Ναι, πριν φύγει μου είπε να το τεμαχίσω γιατί έχω όλη την ευθύνη αφού είμαι ναρκομανής», είπε ο πατέρας της Άννυ.
Πηγή: gargalianoionline.gr