Η Σοφία Εξάρχου και η Αργυρή Αθηνά: Η Ανάδυση Μιας Ιστορίας Απώλειας και Δημιουργίας
Καθώς πλησίαζε το τέλος της απονομής των βραβείων στην κατηγορία «Ελληνικές Μικρές Ιστορίες» στις Νύχτες Πρεμιέρας την προηγούμενη εβδομάδα, η Σοφία Εξάρχου άρχισε να σκέφτεται ότι η ταινία της, «Σπίτι», δεν θα βραβευτεί. Με την απονομή της Αργυρής Αθηνάς να πλησιάζει και μόνο δύο βραβεία να απομένουν, οι ελπίδες της φάνηκαν να μειώνονται. Όμως, όταν η σειρά παρουσίασης έφτασε στο όνομά της, όλοι όσοι παρακολουθούσαν την τελετή στο κατάμεστο ΠΑΛΛΑΣ το είχαν ήδη καταλάβει.

Η Σοφία, αναφερόμενη στην ταινία της και στο βραβείο, μοιράστηκε τις σκέψεις της: «Για τη δημιουργία ενός ελκυστικού φιλμικού σύμπαντος, μιας υβριδικής ταινίας που συνδέει την αρχιτεκτονική ενός σπιτιού με ανθρώπινες ιστορίες και το θέμα της απώλειας». Όταν ανέβηκε στη σκηνή και πήρε το μικρόφωνο, η πρώτη της δήλωση ήταν: «Δεν το περίμενα». Αναφερόμενη στην προσωπική της πορεία και το σκεπτικό της επιτροπής, εξέφρασε τη χαρά της που βραβεύτηκε από μια επιτροπή την οποία θαυμάζει.

Η ταινία «Σπίτι» εντάσσεται στην κατηγορία του μικρού μήκους ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας και χαρακτηρίζεται ως μια υβριδική, queer ταινία. Η Σοφία ανέφερε ότι οι λέξεις κλειδιά που την περιγράφουν είναι οι έννοιες του έρωτα, της απώλειας, των φίλων, του καλοκαιριού και της αρχιτεκτονικής. Ο πατέρας της ήταν αρχιτέκτονας και το σπίτι που αποτυπώνεται στην ταινία είναι εκείνο που σχεδίασε ο ίδιος λίγο πριν από την απώλειά του το 2020. Η ταινία γεννήθηκε από την εμπειρία της καραντίνας που πέρασε σε αυτό το σπίτι, όπου ένιωθε μια έντονη σύνδεση με την παρουσία και την αισθητική του.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας δημιουργίας, η Σοφία ξεκίνησε να γράφει πεζά κείμενα, αποτυπώνοντας μια εσωτερική αναζήτηση και συναισθήματα. Μην μπορώντας να αποφύγει την αυτολογοκρισία, αποφάσισε τελικά να συμπεριλάβει την queer ταυτότητα στην ταινία της, καθώς επιθυμούσε να καταγράψει μια φωτεινή ιστορία για την απώλεια και τη ζωή.

Η παραγωγή της ταινίας δεν ήταν χωρίς προκλήσεις. Χωρίς επιστημονικές τοποθετήσεις, η Σοφία τόνισε ότι η παραγωγή απαιτεί χρηματοδότηση και την αφοσίωση των συμμετεχόντων, οι οποίοι πολλές φορές εργάζονται χωρίς αντίκρισμα στην αμοιβή τους. Επισημαίνει επίσης την ανάγκη για συνεχή χρηματοδότηση για τη συμμετοχή των ταινιών σε φεστιβάλ.

Στην ταινία περιλαμβάνεται μια φράση της ηρωίδας που λέει στον πατέρα της: «ο θάνατός σου ήταν ό,τι καλύτερο και ό,τι χειρότερο μου έχει συμβεί». Η Σοφία παραδέχτηκε ότι η συγκεκριμένη ατάκα την προβλημάτισε ιδιαίτερα πριν τη συμπεριλάβει, καθώς είναι αρκετά σκληρή, αλλά τελικά την βλέπει ως μια αναγκαστική αλήθεια που προσφέρει μια νέα οπτική στην εμπειρία της απώλειας.

Αυτή είναι η ιστορία πίσω από την ταινία «Σπίτι», που θα προβληθεί στις 27/10, στις 19:00 στον κινηματογράφο Ίριδα, στο πλαίσιο της δράσης «Το Φεστιβάλ Δράμας ταξιδεύει στην Αθήνα».

Πηγή: kathimerini.gr