Η μάλλον αναμενόμενη «εξέγερση» μπολσοναριστών, που παραβιάζουν δημόσιους χώρους και καταστρέφουν δημόσια κτίρια, δεν γίνεται γενικώς και αορίστως από τις «οργανωμένες δυνάμεις της ακροδεξιάς», όπως προχείρως υποστηρίζει ο προβλέψιμος Α. Τσίπρας.
Η μάλλον αναμενόμενη «εξέγερση» μπολσοναριστών, που παραβιάζουν δημόσιους χώρους και καταστρέφουν δημόσια κτίρια, δεν γίνεται γενικώς και αορίστως από τις «οργανωμένες δυνάμεις της ακροδεξιάς», όπως προχείρως υποστηρίζει ο προβλέψιμος Α. Τσίπρας. Η «εξέγερση» αυτή γίνεται από μια ορισμένη μερίδα της βραζιλιάνικης ακροδεξιάς, όπως δείχνει ο Ολλανδός μελετητής του λαϊκισμού Κας Μούντε.
Αν ακολουθηθεί ο συλλογισμός ότι «η ακροδεξιά βρήκε στους δρόμους για να ανατρέψει τον δημοκράτη Λούλα», τότε βρισκόμαστε μπροστά σε έναν αγώνα δίχως αύριο για τη Βραζιλία. Το 49% του Μπολσονάρου επιδιώκει να ανατρέψει παράνομα και βίαια το 51% του Λούλα. Ευτυχώς, δεν είμαστε στο χείλος της κοινωνικής αβύσσου και του πολιτικού πρωτογονισμού.
Αυτοί που πυκνώνουν τις γραμμές των εξεγερμένων μπολσοναριστών είναι, ευτυχώς, μία μερίδα της εκλογικής βάσης της αντιπολίτευσης, εκλογική μερίδια με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία είναι γνωστά στις δημόσιες αρχές της Βραζιλίας.
Πρόκειται, ενημερώνει ο Ολλανδός πολιτικός επιστήμονας, για βιοτέχνες, μικροεμπόρους και νεαρούς εργάτες, με μια σαφή αντιελιτιστική ρητορεία. (Σε αυτό θα μπορούσε να προσφέρουν πολλά και Έλληνες πολιτικοί, που αδυνατούν να αντιληφθούν ότι οι οικονομικές, πολιτικές και πνευματικές ελίτ κυκλοφορούν μέσα στο χρόνο).
Η πιο ακραία μερίδα μπολσοναριστών, που τα έχει κάνει «γυαλιά καρφιά» στη χώρα της Λατινικής Αμερικής, δεν είναι παραδοσιακά συντηρητική, μισεί τον πολιτικό φιλελευθερισμό και τον «παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό» και αποστρέφεται και τα κομμουνιστικά ιδεώδη.
Είναι ακραία εθνικιστές, ακραία ρατσιστές και αντίθετοι σε κάθε δημοκρατικό διάλογο. Βλέπουν σε κάθε κοινωνικό δεινό «αόρατες ξένες δυνάμεις» που κινούν τα νήματα και προσχωρούν σε κάθε ανορθολογικό, συνωμοσιολογικό ερμηνευτικό σχήμα.
Ονειρεύονται, όπως και οι ίδιοι αναφέρουν σε συνθήματά τους, έναν κόσμο μηδενικής μετανάστευσης, εξαιρετικά περιορισμένης ιδιωτικής επιχειρηματικότητας και πολιτικές οργανώσεις σχεδόν θεοκρατικού τύπου, αφού οι εξεγερμένοι μπολσοναριστές είναι πεπεισμένοι ότι ο φορέας κάθε πολιτικής εξουσίας οφείλει την εξουσία του στον Θεό και στο θεϊκό σχέδιο, που τους έχει αποκαλυφθεί. Θεωρούν εαυτούς εκλεκτούς, δηλαδή μια ελίτ.
Πηγή: gargalianoionline.gr