Οι τελευταίες εξελίξεις στη Νότια Σινική Θάλασσα και τα σύνορα της Ταϊβάν, μετά την επίσκεψη της Nancy Pelosi στη χώρα, κρατούν τον πλανήτη με κομμένη την ανάσα. Ήδη οι μαζικές παραβιάσεις του ταϊβανέζικου εναέριου χώρου αλλά και η εκτοξεύσεις κινεζικών πυραύλων στην περιοχή, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια στρατιωτικής άσκησης, έχουν σημάνει συναγερμό στο ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, μία τόσο έντονη αντίδραση απέναντι στις αμερικανικές επιλογές θα έμοιαζε με ξεκάθαρη τρέλα από πλευράς Κίνας. Τώρα, όμως, φαίνεται ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει: το 1992 ξόδευε 28 δισ. ετησίως σε αμυντικές δαπάνες, ενώ σήμερα ξοδεύει 270 δισ. δολαρία (αρκετά λιγότερα, βέβαια, από τις ΗΠΑ οι οποίες σπαταλούν 768 δισ. κάθε χρόνο).
Δεν είναι όμως μόνο ο δεκαπλασιασμός των δαπανών. Η Κίνα έχει πια στην κατοχής της πυρηνικές κεφαλές, αεροπλανοφόρα δική της κατασκευής αλλά και ένα υπερόπλο που φαίνεται να ανησυχεί τους Αμερικανούς.
DF-17, ο πύραυλος που αλλάζει τις ισορροπίες
Πρόκειται για τον υπερηχητικό πύραυλο DF-17, ο οποίος και εκτοξεύτηκε πριν λίγες μέρες με αφορμή την 95η επέτειο από την ίδρυση του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας. Το βίντεο που κυκλοφόρησε γνώρισε τεράστια επιτυχία στο κινεζικά social media, αφού είναι φανερό πως ο Γίγαντας της Άπω Ανατολής θέλει να κάνει επίδειξη της ισχύος του τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων.
Ποιες όμως είναι οι δυνατότητες του συγκεκριμένου υπερηχητικού πυραύλου; Ο DF-17 ξεπερνά την ταχύτητα του ήχου κατά περίπου 5 φορές ενώ η εμβέλειά του αγγίζει τα 2.500 χλμ. Νούμερα, δηλαδή, που μπορεί να μας ακούγονται εντυπωσιακά αλλά και πάλι είναι πολύ μικρότερα από εκείνα των διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων, οι οποίοι μπορούν να αγγίξουν και ταχύτητες έως και 24 χιλιάδες χλμ. (!) τη ώρα.
Πώς και γιατί λοιπόν ο κινεζικός στρατός έχει ρίξει μεγάλο μέρος των δυνάμεών του στο να παράγει και να εξελίξει τους υπερηχητικούς πυραύλους; Η απάντηση κρύβεται σε μία σημαντική λεπτομέρεια: καθώς οι DF-17 πετούν σε σχετικά χαμηλό ύψος, χωρίς να εκτελούν τη χαρακτηριστική καμπύλη των διηπειρωτικών πυραύλων, ανιχνεύονται πολύ πιο δύσκολα από τα ραντάρ, καθιστώντας πολύ πιο δύσκολη την εξουδετέρωσή τους με αντι-βαλλιστικούς πυραύλους.
Είναι άραγε όμως τόσο σημαντικό το στρατηγικό πλεονέκτημα που προσφέρουν στην Κίνα; Με βάση μία δημοσίευση του 2020 φαίνεται ότι είναι και με το παραπάνω. Τουλάχιστον αυτό πιστεύει ο Michael Griffin, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος του αμερικανικού Υπουργείου Αμύνης, ο οποίος τόνιζε τότε πως ο στρατός των ΗΠΑ θα πρέπει να εξελίξει το συντομότερο δυνατό υπερηχητικούς πυραύλους για «να μπορέσει να ισοσκελίσει την πρόοδο των αντιπάλων του».
Στην παρούσα φάση, λοιπόν, το υπερόπλο της Κίνας της δίνει ένα μικρό προβάδισμα στον συγκεκριμένο τομέα. Διότι συνολικά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την υπεροπλία των ΗΠΑ.
Πηγή: gargalianoionline.gr